Η αδίστακτη Ilsa είναι η αιμοδιψής διευθύντρια ενός στρατοπέδου θανάτου των Ναζί που εκτελεί ιατρικά πειράματα κατά τα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Σχόλια:
Ιστορία του παγκόσμιου exploitation σινεμά με αυτή την κλασική Nazisploitation ταινία που φαντάζομαι λίγοι που διαβάζουν αυτό το website δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν έστω ακούσει. Να εξομολογηθώ πρώτα ότι χθες (18/10/2024) είδα ένα μήνυμα από το 2017 στη Σελίδα του b-movies.gr στο Facebook από ένα φίλο του σάιτ. Ο φίλος αναρωτιόταν γιατί οι ταινίες της Ilsa δεν βρίσκονται στο b-movies.gr και πρότεινε να τις συμπεριλάβω, αλλά πάνω στην απραξία των τελευταίων ετών που το site δεν ανανεωνόταν τελικά το ξέχασα τελείως. Φυσικά ο φίλος είχε απόλυτο δίκιο, οπότε έσπευσα να βγάλω τα σκονισμένα bootleg της Darkside που έχω για να ξαναθυμηθώ αυτή την κλασική στιγμή του shock cinema και να γράψω έστω καθυστερημένα αυτό το αναγκαίο σχόλιο για μια ιστορική ταινία.
Η περιπέτειες της Ilsa ήρθαν περιέργως από τον όχι ιδιαίτερα γνωστό για shock-cinema Καναδά στο παγκόσμιο στερέωμα σε μια εποχή που το hardcore πορνό είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του mainstream βήματα σε αίθουσες στη βόρεια Αμερική ενώ την ίδια στιγμή ο κάθε ανεξάρτητος δημιουργός τόσο εκεί όσο και στην Ευρώπη πειραματιζόταν με softcore τσοντούλες και τσοντοειδή και το Nazisploitation είχε αρχίσει δειλά- δειλά να απλώνει τα ρυπαρά δίχτυα του στα σινεμά εκτός κυκλώματος grindhouse με αμιγώς arthouse ταινίες όπως τα THE NIGHT PORTER (1974) και SALO (1975).
Πρόκειται για την ιστορία της σαδιστικής Δρ. Ilsa, σατανικής διευθύντριας του διαβόητου για ιατρικά πειράματα Στρατόπεδου Θανάτου ονόματι απλώς 'Στρατόπεδο 3' των SS. Εκεί το ρεπερτόριο φρικαλεοτήτων είναι ανεξάντλητο, με πειράματα πολλές φορές εκτελεσμένα από την ίδια την Ilsa πάνω στις κρατούμενες με στόχο να αποδείξουν ότι οι γυναίκες αντέχουν περισσότερο από τους άντρες στον πόνο και τις κακουχίες. Η καθημερινή ρουτίνα περιλαμβάνει επίσης παρακολούθηση κρατούμενων που έχουν επίτηδες μολυνθεί με κάθε είδους θανατηφόρες ασθένειες, random αιματηρά βασανιστήρια, σεξουαλική κακοποίηση των κρατούμενων από δεσμοφύλακες και υπαλλήλους και τούμπαλιν. Στον ελεύθερο χρόνο της η Ilsa επιδίδεται σε αχαλίνωτο σεξ με τους αρσενικούς κρατούμενους του οποίους και ανταμείβει/ τιμωρεί μετά με ευνουχισμό χωρίς αναισθητικό εκτελεσμένο από την ίδια μιας και αφού πήγαν μαζί της πλέον δεν γίνεται να μολύνουν σώμα και πνεύμα πηγαίνοντας με άλλες γυναίκες.
Τα επίσημα γεύματα με κάθε είδους ψυχοπαθή ανώμαλο αξιωματικό των SS και το σινάφι τους να πάνε και να έρχονται στο στρατόπεδο την ώρα που ο σαδισμός, οι βιασμοί και η καθημερινή φρίκη συνεχίζει με ολοένα και αυξανόμενη ένταση, όμως μερικοί κρατούμενοι με πρώτο έναν Αμερικάνο επιβήτορα που χρίστηκε το νέο sex toy της Ilsa αφού την ικανοποίησε στο σεξ σχεδιάζουν εκδίκηση για την Ilsa και τους υπόλοιπους αιμοδιψείς υπαλλήλους του στρατοπέδου όπως και απόδραση όλων των κρατουμένων. Την ίδια ώρα η Ilsa εντείνει την σατανική δραστηριότητά της έχοντας πληροφορίες ότι ένας υψηλόβαθμος ναζί αξιωματικός θα καταφθάσει για επιθεώρηση.
Με ένταση και τεχνοτροπία που συναντάμε και σε παλιότερες βίαιες exploit-ιές τύπου MARK OF THE DEVIL, το ρεπερτόριο φρικαλεοτήτων της ταινίας είναι κυριολεκτικά ανεξάντλητο και ασταμάτητο σχεδόν καθ' όλη την διάρκεια. Έχουμε κάθε είδους βιασμούς και σεξουαλική κακοποίηση αντρών και γυναικών να δίνονται πότε διακριτικά και πότε με κάθε λεπτομέρεια και κατά διαστήματα με αρκετά νοσηρό τόνο, όπως και βασανιστήρια και gore για όλα τα γούστα.
Ένα τάχα μου σοβαρό σημείωμα πριν την έναρξη της ταινίας ότι "βασίζεται σε πραγματικά καταγεγραμμένα περιστατικά" και γυρίστηκε για να "εξασφαλίσει ότι τέτοιες φρικαλεότητες δεν θα ξανασυμβούν" δεν είναι εύκολο να πάρει κανείς στα σοβαρά βλέποντας την ένταση και το ηδονοβλεπτικό τρόπο με τον οποίο ο γνωστός περισσότερο για exploitation παραγωγές σκηνοθέτης Don Edmonds εκτελεί το έργο του, ζουμάροντας πότε διακριτικά και πότε εντελώς χύμα στις φρικαλεότητες που κατακλύζουν την οθόνη. Μαζί με αυτές και αρκετές σκηνές "κανονικού" softcore σεξ με πολλά full-frontal πλάνα να διανθίζουν την προβολή σε τακτά χρονικά σημεία, μερικές από τις οποίες είναι αρκετά καλογυρισμένες και- τολμώ να πω- αρκετά ερωτικές με την νορμάλ έννοια, κάτι που ρίχνει κάπως την ένταση και νοσηρότητα του θεάματος και το κάνει κατά διαστήματα πιο εύπεπτο.
Ο χαρακτήρας της Ιlsa στηριζόταν ελαφρά σε μια πραγματική διαβολική γυναίκα, σύζυγο ενός διαβόητου διευθυντή στρατοπέδων θανάτου των Ναζί που έβγαζε τα κάθε είδους απωθημένα και σαδισμό της πάνω στους κρατούμενους. Είναι λογικό να υπήρχαν αρκετές τέτοιες γυναίκες εκείνη την εποχή και η Ilsa όπως την ενσαρκώνει στην ερμηνεία της η καυτή Dyanne Thorne τονίζει την σκληρότητα του χαρακτήρα, με αρκετές σκηνές σαδιστικού προβληματισμού κυρίως για το πόσο θα διαρκέσει το πανηγύρι αλλά και σκέψεων περί της ανικανότητας του περίγυρου της να την ικανοποιήσει και την έλλειψη σε κανονικό έρωτα από "αληθινό άντρα".
Η προσωποποίηση της Ilsa από την Dianne Thorne είναι μισητή και ανελέητη, χωρίς ηθικούς φραγμούς αλλά ταυτόχρονα επιβλητική και κατά διαστήματα πολύ ερωτική ενώ είναι ξεκάθαρα ο μόνος αληθινά πρωταγωνιστικός χαρακτήρα στην ταινία. Είναι δύσκολο ως αδύνατο για κάποιον να ταυτιστεί με την Ilsa, αλλά η ερμηνεία της Dyanne Thorne βοηθούμενη και από τη συνεχή επίδειξη των πλούσιων σωματικών της προσόντων κάνει ότι μπορεί για να πετύχει κάτι τέτοιο και αυτό της πιστώνεται. Δίπλα της επίσης εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους κλασικά ονόματα της exploitation σκηνής όπως ο θρυλικός George 'Buck' Flower, η Uschi Digard, η Colleen Brennan και άλλες.
Από εκεί και πέρα έχουμε κάποιους εντελώς επιδερμικούς προβληματισμούς του σεναρίου περί των δρώμενων, κάποιες σκηνές που χοντροκομμένα προσπαθούν να εκμαιεύσουν συγκίνηση και ενδεχομένως εμπάθεια από τους θεατές, αλλά ο στόχος του ILSA: SHE WOLF OF THE SS είναι ξεκάθαρα να παραδώσει τα exploitation αγαθά όσο περισσότερο και όσο αδιάκριτα μπορεί, κάτι που παραδέχτηκε τελικά η ομάδα παραγωγής σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία της ταινίας. Η ταινία ψιλοέσπασε τα ταμεία δίνοντας το σύνθημα για να γυριστούν άμεσα τα επόμενα sequel πάλι με την Dyanne Thorne σε αντίστοιχους ρόλους βίαιων και αδίστακτων θηλυκών και για πολλές ακόμα παρεμφερείς παραγωγές κυρίως από Ιταλία ενώ μέχρι σήμερα επηρεάζει το exploitation σινεμά, ιδίως μετά τους φόρους τιμής των Quentin Tarantino και Robert Rodriguez με τα διάφορα μέρη του GRINDHOUSE που ξαναθύμισαν την ταινία στην πρώτη κινηματογραφική δεκαετία του 21ου αιώνα.
Οι fans του Nazisploitation, Sexploitation και συναφών ειδών λογικά όχι μόνο έχουν δει την ταινία και την έχουν στην συλλογή τους, αλλά όσοι δεν την έχουν δει, μάλλον είναι η ώρα να νιώσουν αυτή τη διαχρονική ένοχη απόλαυση μιας από τις πιο διαβόητες Nazisploitation ταινίες όλων των εποχών που δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη της. Μια κλασική ταινία του ακραίου παγκόσμιου σινεμά που περιέχει σε αφθονία όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το exploitation σινεμά της δεκαετίας του 70, είναι την ίδια στιγμή κατάμαυρη και δύσκολη στην παρακολούθηση όσο και κατά κάποιο ανεξήγητο τρόπο χαβαλεζίδικη και camp και σίγουρα είναι must-watch για τους πιο θαρραλέους φίλους του είδους.
DVD Notes:
Κυκλοφόρησε στη χώρα μας σε bootleg από την Darkside που έχει την uncut έκδοση
Καλύτερες εκδόσεις είναι μάλλον η RO Αμερικής και η R2 Σκανδιναβίας που περιέχουν την ταινία χωρίς περικοπές, με extras και με το Αγγλικό ντουμπλάρισμα. Το Γερμανικό Blu Ray είναι μεν χωρίς περικοπές αλλά περιέχει μόνο Γερμανικό ντουμπλάρισμα.