O σατανικός Δρ. Ορλώφ διαφωνεί με την δραστηριότητά του γιου του που απαγάγει γυναίκες και τις χρησιμοποιεί σε πειράματα με στόχο την ανάσταση της νεκρής μητέρας του.
Σχόλια:
Επιστροφή Jess Franco και Howard Vernon μετά από περίπου 10 χρόνια στον Δρ. Ορλώφ, μια μυθολογία την οποία ο Tio Jess επανεξέτασε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας του με πολλές παραλλαγές και εκδοχές από τη δεκαετία του 60 και μετά. Αυτή είναι η πρώτη ταινία στα 80s με το όνομα του διαβόητου επιστήμονα και γενικά δεν ξεφεύγει από τον κανόνα της εποχής που ήθελε τις περισσότερες ταινίες του Franco να είναι φτηνές παραγωγές γυρισμένες στα γρήγορα με αυξημένα exploitation στοιχεία και πολύ λιγότερη τέχνη από τη δουλειά του των περασμένων δεκαετιών.
Η συγκεκριμένη υπόθεση επαναλήφθηκε με κάπως καλύτερο τρόπο στο πιο φροντισμένο FACELESS του 1988, μια από τις τελευταίες πραγματικά καλές προσπάθειες του Tio Jess πριν εξαφανιστεί από την επικαιρότητα επικεντρώνοντας τη δραστηριότητά του σε φτηνιάρικες τσοντούλες και exloit-ιές που πέρασαν γενικά απαρατήρητες.
Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής είναι ο γιος του διαβόητου Δρ. Ορλώφ, Alfred (Antonio Mayans), που ακολουθώντας πιστά τα ίχνη του πατέρα του ξεμυαλίζει ελευθερίων ηθών γυναίκες παρασύροντας τις στο χειρουργικό τραπέζι. Εκεί προσπαθεί να μεταβιβάσει το πνεύμα τους στη νεκρή μητέρα του την οποία φιλοδοξεί να επαναφέρει στη ζωή, με τον τυφλό και κουφό Andros (Rafael Cayetano) να είναι ο θηριώδης βοηθός του που αναλαμβάνει τις απαγωγές και την προετοιμασία των υποψήφιων πειραματόζωων
Όμως βρίσκει σθεναρή αντίσταση από τον γερασμένο πατέρα του (Howard Vernon) ο οποίος μοιάζει μετανιωμένος για τον παλιό καλό καιρό και βλέπει τον γιο του να παρασύρεται ολοένα και περισσότερο στην ίδια τρέλα που είχε κυριεύσει και τον ίδιο στο παρελθόν. Ο νεαρός Orloff όμως δεν πτοείται και συνεχίζει το ανίερο έργο του, πόσο μάλλον όταν τυχαία συναντάει την γυναίκα του τοπικού μπάτσου που είναι ολόιδια εμφανισιακά με τη μητέρα του.
Ο Jess Franco ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη υπόθεση παρμένη από το ιστορικό EYES WITHOUT A FACE του 1960 και παραλλαγές αυτής σε άπειρες ταινίες σε όλες τις περιόδους του από τη δεκαετία του 60 και μετά. Το THE SINISTER DR. ORLOFF δεν ξεφεύγει από τον κανόνα που τις ήθελε όλες να παραφράζουν ακριβώς το ίδιο σενάριο, αλλά επίσης δεν ξεφεύγει και από τις γνώριμες παγίδες των σεναριακών αφελειών και της μη λογικής που επίσης συναντάμε σχεδόν πάντα. Έτσι λοιπόν κι εδώ, το σενάριο είναι εντελώς ευκαιριακό και τόσο παράλογο που σε ορισμένες στιγμές γίνεται ανεπιτήδευτα αστείο.
Η σχέση μεταξύ του γερο- Orloff και του γιου του μένει μετέωρη, όπως ακριβώς και η προέλευση και η σχέση του χαλκοειδούς Andros με τους δυο τους. Μερικές υποτιθέμενες κρίσιμες αποκαλύψεις που γίνονται στο φινάλε μπήκαν στο σενάριο για να δώσουν τις αναγκαίες απαντήσεις κάτι που δεν γίνεται ποτέ τουλάχιστον σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό έχει ελάχιστη σημασία καθώς άλλο φαίνεται να είναι το επίκεντρο στο THE SINISTER DR. ORLOFF.
Και όπως ήδη έχουν μαντέψει οι γνώστες του έργου του Jess Franco, αυτό είναι ξεκάθαρα το συνεχές sleazy και προκλητικό γυμνό και οι ανωμαλιάρικες σεξουαλικές καταστάσεις οι οποίες προφέρονται απλόχερα από τον Tio Jess. Έχουμε αρκετό full frontal γυμνό από τις περισσότερες πρωταγωνίστριες, soft core πλάνα με τη σέσουλα, ενώ δεν λείπουν και περιπτύξεις σαδομαζοχιστικού ενδιαφέροντος όπως μαστιγώματα και τα συναφή.
Η τάση αυτή φαίνεται είχε γίνει γνωστή στους περισσότερους ηθοποιούς της παραγωγής, που δεν μοιάζουν να ενδιαφέρονται να βελτιώσουν τις σταθερά ξύλινες ερμηνείες τους, με εξαίρεση βεβαίως τον Howard Vernon που τον λίγο χρόνο που είναι σε πρώτο πλάνο φαίνεται αρκετά ορεξάτος, όπως και ο ίδιος ο Jess Franco που εδώ έχει τον απαραίτητο για εκείνη την εποχή ρόλο του politically incorrect κραγμένου gay χαρακτήρα που χρησιμοποιείτο σαν χιουμοριστικό στοιχείο σε πολλές ευρωπαϊκές και μη παραγωγές.
Αυτά που λείπουν εντελώς είναι το στοιχείο τρόμου που κουτσά- στραβά υπήρχε στις πιο πολλές από τις προηγούμενες εμφανίσεις του Dr. Orloff, όπως και η ατμόσφαιρα- σήμα κατατεθέν του Jess Franco. Τα μέσα του THE SINISTER DR. ORLOFF είναι ιδιαίτερα περιορισμένα και αυτό μάλλον κόστισε στην καλλιτεχνική διεύθυνση του όλου εγχειρήματος που φαίνεται να έγινε πρόχειρα και βιαστικά, όπως οι πλειοψηφία των ταινιών του Tio Jess τη δεκαετία του 80.
Πάντως το φινάλε μέχρι ενός σημείου «ρεφάρει» το αργοκίνητο και ολίγον τι επαναλαμβανόμενο θέαμα που προηγείται τουλάχιστον όσο δεν υπάρχουν οι σκηνές σεξ, όσο και την αφελέστατη και για άλλη μια φορά γελοία αστυνομική έρευνα που δεν θα μπορούσε να λείπει από μια περιπέτεια του Δρ. Ορλώφ. Προσωπικά το βρήκα ένα από τα κορυφαία στη συγκεκριμένη σειρά ταινιών και από μόνο του αρκεί για να αναζητήσει κανείς αυτή την την αρκετά σπάνια ταινία αφού φανερώνει στην εντέλεια τον μοχθηρό ψυχισμό του καλού γιατρού ίσως για πρώτη φορά.
Ένα τελείωμα που είναι να πιθανό να προέκυψε τυχαία, αλλά που ακόμα κι έτσι αποδεικνύεται ένα πανέξυπνο και απόλυτα αντάξιο φινάλε μετά από 22 χρόνια φιλμικών περιπετειών του φρικαλέου Δρ. Ορλώφ.