Ένας διαταραγμένος καλλιτέχνης κόμικς αποφασίζει να ενσαρκώσει τον Robot Ninja, τον ήρωα που ο ίδιος δημιούργησε, για να εκδικηθεί την τοπική συμμορία βιαστών και φονιάδων, αλλά θα ανακαλύψει με οδυνηρό τρόπο ότι η πραγματική ζωή δεν είναι κόμικ.
Σχόλια:
Κλασική περίπτωση που ψαρώνεις με τίτλο και μόνο και μετά θέλεις πάση θυσία να δεις την ταινία, παρόλο που κατά βάθος γνωρίζεις ότι μάλλον πρόκειται για τρελή μούφα. Το ιδιοφυώς τιτλοφορημένο ROBOT NINJA για καλή μου τύχη δεν εξελίχθηκε έτσι αν και είναι μια ερασιτεχνική παραγωγή από τον Αμερικανό ρομαντικό b-μουβά J.R. Bookwalter, γνωστό κυρίως για τη σκηνοθεσία του THE DEAD NEXT DOOR και την παραγωγή του SKINNED ALIVE που εδώ έχει το δεύτερο του credit σαν σκηνοθέτης και με τον γνωστό και σεβαστό στον cult χώρο David DeCoteau στην παραγωγή. Αυτή τη φορά ο Bookwalter απομακρύνεται από τους ζωντανούς νεκρούς και φτιάχνει μια παράξενη υπέρ- βίαιη ταινία εκδίκησης που έχει αρκετό φαΐ από κάθε άποψη.
Ο καλλιτέχνης κόμικς Leonard Miller (Michael Todd ) γυρνώντας σπίτι του εκνευρισμένος από την τηλεοπτική διασκευή του ανάρπαστου κόμικ του με τις περιπέτειες του «μεγαλύτερου σούπερ ήρωα από την εποχή του Batman», Robot Ninja, πέφτει πάνω στην τοπική συμμορία βιαστών και δολοφόνων υπό την αρχηγία της σαδίστριας Gody Sanchez (Maria Markovic) την ώρα που βγάζουν τα απωθημένα τους πάνω σε ένα άτυχο ζευγάρι. Ο Miller προσπαθεί να τους προστατεύσει αλλά δεν μπορεί να σταματήσει το μοιραίο, γλιτώνοντας ο ίδιος από θαύμα από τα νύχια της συμμορίας. Εκνευρισμένος από το περιστατικό αλλά και από την- όπως κρίνει ο ίδιος- αδυναμία των γύρω του να κατανοήσουν την αληθινή φύση του Robot Ninja όπως εκείνος την είχε στο μυαλό του, ο Miller αποφασίζει να δράσει δίνοντας σάρκα και οστά στον ήρωά του.
Με τη βοήθεια του επιστήμονα Δρ. Hubert Goodknight (Bogdan Pecic) φτιάχνει τη στολή, οπλίζεται και βγαίνει στους δρόμους με στόχο να εκδικηθεί την αιμοδιψή Sacnchez και την συμμορία της. Στην πρώτη τους συνάντηση καθαρίζει με αιματηρό τρόπο ένα από τα μέλη της συμμορίας και το ηθικό του ανεβαίνει. Σοκαρισμένος ο Δρ. Goodknight τον κατηγορεί ότι πήρε τον λάθος δρόμο αλλά μέσα στην έπαρσή του ο Miller τον αγνοεί. Όμως η Sanchez του στήνει παγίδα και του δείχνει με οδυνηρό τρόπο ότι η πραγματική ζωή δεν είναι όπως τα κόμικς. Σοβαρά τραυματισμένος, ο Miller ναρκώνεται μέχρι τα μπούνια και αρχίζει να κυλάει περισσότερο στην τρέλα και τις παραισθήσεις, ενώ ένας μπάτσος (Floyd Ewing Jr.) τον υποπτεύεται για τη δράση του Robot Ninja την ώρα που η Sanchez και οι γορίλες της ετοιμάζονται για την τελική μονομαχία μέχρι θανάτου.
Από έμπνευση ο J.R. Bookwalter πάει για άλλη μια φορά πολύ καλά όπως και στο THE DEAD NEXT DOOR, αλλά ως συνήθως χωλαίνει στην εκτέλεση που για άλλη μια φορά τον περιορίζει το πενιχρό budget (μόλις 15.000 δολάρια στοίχισε η ταινία) και η γενικότερη αίσθηση ερασιτεχνισμού, ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι στην πρώτη του προσπάθεια. Από την άλλη μεριά, η ταινία έχει ξεκάθαρο όραμα και θεωρώ ότι δεν πρέπει να κριθεί σαν ακόμα ένα VHS σκουπίδι των τελών των 80s, αλλά σαν μια από τις καλές προσπάθειες ενός γνήσιου cult δημιουργού που είναι λάτρης του είδους και βγάζει την αγάπη του γι αυτό σε κάθε πλάνο, έστω κι αν αυτά υπολείπονται δημιουργικότητας και πολλές φορές λογικής.
Προσπερνώντας κανείς τις ερασιτεχνικές ερμηνείες και την γενικότερη αίσθηση σαπίλας που αναδεύει η παραγωγή, θα παρακολουθήσει μια καλοσχηματισμένη ταινία εκδίκησης στο πνεύμα αντίστοιχων της Troma αλλά χωρίς το συνεχές μαύρο χιούμορ και άλλων ανεξάρτητων ταινιών της εποχής όπως το καθολικά αναγνωρισμένο DEADBEAT AT DAWN.
Ο Bookwalter φτιάχνει έναν κλασικό αντί- ήρωα στοιχειοθετώντας από την αρχή την σχετική του τρέλα και αδυναμία να προσαρμόσει τον ήρωά του και κατά συνέπεια τον εαυτό του στον πραγματικό κόσμο. Ο Miller/ Robot Ninja κατά βάθος θέλει να κάνει το καλό, αλλά η τρέλα του, τα ναρκωτικά που κατανάλωσε και η δίψα του για εκδίκηση τον κάνουν να θολώσει και να παρασυρθεί σε ένα αιματηρό ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Κακά τα ψέματα, όσο και να θέλει κανείς να προβληματιστεί με τα κοινωνικά στοιχεία του “ROBOT NINJA”, η φύση και ο σχεδιασμός της παραγωγής αφήνει όλα αυτά μετέωρα. Ο στόχος του Bookwalter δεν είναι να εξερευνήσει τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του, αλλά να τον παρουσιάσει σε πλήρη αιματηρή δράση, κάτι που κάνει πολύ καλά εισάγοντας αρκετά στοιχεία τρόμου στην παραγωγή, αφήνοντας μικρά- μικρά σημεία που εξερευνούν τον ψυχισμό του.
Υπάρχουν κουβάδες gore που υποστηρίζεται από σχεδόν άριστα για τα επίπεδα της παραγωγής ειδικά εφέ, με τουλάχιστον 2- 3 σκηνές που θα κάνουν τους gore fans να πανηγυρίζουν. Έχουμε αρκετούς εμπνευσμένους φόνους, μια εγχείριση α λα THE TERMINATOR που κάνει ο πρωταγωνιστής στον εαυτό του όπως και μία καλογυρισμένη και πολύ σκοτεινή ονειρική σεκάνς που δίνει το φόρο τιμής της στους ζωντανούς νεκρούς του THE DEAD NEXT DOOR. Παράλληλα, ο σαδισμός κυρίως των κακών τονίζεται όλο και περισσότερο όπως και η κόμικ υπερβολή στις σκηνές βίας, ενώ κατά διαστήματα έχουμε και αντιπαραβολές του κόμικ στη δράση του Robot Ninja.
Προσωπικά είδα κάποια κοινά σημεία με τον σύγχρονο Kick Ass και την ομώνυμη ταινία όσο και το πιο πρόσφατο SUPER (2010). Πάντως η τρέλα και η λογική (;) του KICK ASS και του SUPER υπάρχει και στο ROBOT NINJA, που περιορίζει το χιούμορ του είτε σε ανεπιτήδευτα αστεία είτε σε κρυάδες, μια από τις οποίες ευγενική προσφορά του Scott Spiegel (INTRUDER) που μάλλον κερδίζει το άτυπο βραβείο του χειρότερου ηθοποιού στην ταινία. Άλλες cameo εμφανίσεις έρχονται από την αγαπημένη Linnea Quigley, τον ίδιο τον σκηνοθέτη, τον David DeCoteau και τον Burt Ward που έμεινε στην ιστορία για τον ρόλο του Robin στον τηλεοπτικό Batman της δεκαετίας του 60.
Οι υπόλοιποι από τους πρωταγωνιστές είναι 100% μέσα στο κλίμα, με ερασιτεχνικές αλλά όχι εκνευριστικές ερμηνείες. Ο πρωταγωνιστής Michael Todd είναι μια χαρά, όπως και ο Bogdan Pecic στο ρόλο του εφευρέτη γιατρού, ενώ οι κακοί είναι χάρμα οφθαλμών τόσο για τα 80s ντυσίματα και τα κουρέματά τους όσο και για τις ανεπιτήδευτα ξεκαρδιστικές ερμηνείες τους. Η μουσική είναι άλλο ένα θετικό στοιχείο, την οποία επιμελήθηκε ο J.R. Bookwalter που χρεώνεται τις περισσότερες δουλειές του ROBOT NINJA. Το φινάλε είναι λίγο απότομο και απαισιόδοξο, αλλά πάντως εντός κλίματος και αρκετά αιματηρό, δίνει ακόμα λίγη τροφή για σκέψη σχετικά με τον ψυχισμό του κεντρικού ήρωα, η οποία απευθύνεται κυρίως στους λίγους που θα προσπαθήσουν να διαβάσουν ανάμεσα από τις γραμμές του σεναρίου.
Όμως ο στόχος του ROBOT NINJA δεν είναι ο κοινωνικός προβληματισμός και ως εκ τούτου οφείλω να σεβαστώ μια παραγωγή που σίγουρα απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί ως καλή ταινία, αλλά που σίγουρα είναι διασκεδαστική και πολύ ανώτερη από μεταγενέστερα τερατουργήματα του σκηνοθέτη όπως τα POLYMORPH και ZOMBIE COP, παρόλο που ο ίδιος δηλώνει ότι ντρέπεται για την ταινία.
Προσωπικά πιστεύω ότι το ROBOT NINJA είναι από τις πιο καλές του δουλειές, άξιο θαυμασμού και αν είναι να κράξει κάτι ο καθ’ όλα συμπαθής J.R. Bookwalter είναι τον εαυτό του γιατί δεν κατάφερε να συνεχίσει έτσι και στις αμέσως επόμενές του ταινίες, ενώ προσωπικά θα περίμενα με μεγάλο ενδιαφέρον ένα πιθανό remake της ταινίας από τον ίδιο, τώρα που μεγάλωσε και ωρίμασε (;).