Ένα ζευγάρι που παραθερίζει στο σκάφος φιλικού ζευγαριού καταλήγει στο μυστηριώδες Ισπανικό νησί Ιμπόκα όταν το κότερο τους παθαίνει ζημιές λόγω ξαφνικής θύελλας. Όμως το νησί και οι κάτοικοι του κρύβουν ένα αρχαίο και σατανικό μυστικό.
Σχόλια:
Αντιλαμβάνομαι ότι το να μιλάει κανείς για επιτυχημένες κινηματογραφικές μεταφορές ιστοριών του H.P. Lovecraft είναι σαν να προκαλεί την τύχη του, αλλά αν κάποιος σκηνοθέτης έχει αποδείξει ότι πραγματικά μπορεί να συλλάβει και να μεταδώσει το κλίμα γοτθικού, κοσμικού και πάντα κατακλυσμικού τρόμου του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα φαντασίας, αυτός είναι ο σκηνοθέτης των RE-ANIMATOR και FROM BEYOND, Stuart Gordon.
Όταν δε συνεργάζεται με τον επίσης Lovecraftικό και πρόσφατα εγκατεστημένο στην Ισπανία Brian Yuzna, τότε η ψυχαγωγία των fans της σκηνής είναι μάλλον εξασφαλισμένη.
Το DAGON είναι από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που οι φίλοι της λογοτεχνίας του Lovecraft θα βγάλουν το καπέλο στον Stuart Gordon για την πιστότητα της μεταφοράς του, αλλά και για την σχεδόν απόλυτα επιτυχημένη δημιουργία της αναγκαίας ατμόσφαιρας που θα περίμενε κανείς να συναντήσει σε οτιδήποτε έχει σημαδευτεί από το όνομα του H.P. Lovecraft.
Ομολογώ ότι στην αρχή ήμουν λίγο δύσπιστος, μιας και θυμόμουν ότι το Dagon ήταν ένα μικρό διηγηματάκι του μεγάλου συγγραφέα που στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στην ατμόσφαιρα παρά στη δράση και που είναι σχεδόν αδύνατο να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη αν δεν μεταλλαχτεί πρώτα εξ ολοκλήρου σε κάτι άλλο πολύ διαφορετικό από αυτό που στόχευε ο Lovecraft. Ευτυχώς, οι όποιες απορίες και ενστάσεις είχα εξαφανίστηκαν όταν είδα ότι πρόκειται για μεταφορά του εκπληκτικού The Shadow Over Insmouth, μιας από τις κορυφαίες, ιστορικότερες και ρυθμικότερες ιστορίες του συγγραφέα.
Η δράση μεταφέρεται σε ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος αραγμένο έξω από τις ακτές της μυστηριώδους Imboca, ενός παραθαλάσσιου Ισπανικού χωριού, όπου δύο ζευγάρια Αμερικανών έχουν έρθει για τις διακοπές τους. Μια ξαφνική δυνατή καταιγίδα θα αναγκάσει το ένα ζευγάρι να κατευθυνθεί προς τη στεριά για να φωνάξει βοήθεια για τους άλλους δύο, μιας και η καταιγίδα τρύπησε το σκάφος πετώντας το στα βράχια και παγιδεύοντας μέσα το φιλικό ζευγάρι.
Το έτερο ζεύγος, αποτελούμενο από τον σπασίκλα Paul Marsh (Ezra Godden) και τη μνηστή του (Raquel Merono) φτάνουν στην Imboca και βρίσκουν βοήθεια στα μυστηριώδη πρόσωπα ενός τοπικού ιερέα και δύο ναυτικών που προσφέρονται να τον πάνε με το καΐκι τους πίσω στο σκάφος για να επιβιβάσουν το παγιδευμένο ζευγάρι. Όμως, ο Paul κάνει το λάθος να αφήσει τη μνηστή του στο νησί και όταν φτάνει στο τσακισμένο ιστιοπλοϊκό ανακαλύπτει ότι το άλλο ζευγάρι έχει μυστηριωδώς εξαφανιστεί από το ιστιοπλοϊκό χωρίς κανένα ίχνος. Έτσι επιστρέφει στην Imboca για να βρει ότι και η μνηστή του επίσης έχει εξαφανιστεί και ο ίδιος βρίσκεται σε αυτό το αφιλόξενο παραθαλάσσιο Ισπανικό χωριό στο οποίο είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά με τους κατοίκους.
Από εκεί και πέρα αρχίζει κυριολεκτικά το γλέντι, με την σκηνή της καταδίωξης του Paul Marsh από τους κινούμενους με σχεδόν μη ανθρώπινο τρόπο κατοίκους μέσα στο Ξενοδοχείο του χωριού να μην έχει να ζηλέψει τίποτα από την εκδοχή του ίδιου του Lovecraft στο Shadow Over Insmouth. Οι Λαβκραφτικές αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη με ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό τρόπο, ενώ η πρώτη συνάντηση του ήρωα με τον Iezequiel (Francisco Rabal) δίνει το ιστορικό πλαίσιο για το πώς η Imboca από ένα αγνό ψαράδικο νησί κατοικούμενο από θρήσκους και καλούς ανθρώπους μετετράπη σε άντρο Αυτών που Έρχονται Από τα Βάθη, και συγκεκριμένα μιας παράξενης θαλάσσιας οντότητας, του Dagon, που λατρεύεται σαν θεός από τους ντόπιους.
Θα ήταν άδικο για όσους δεν έχουν δει την ταινία και δεν έχουν διαβάσει και την ιστορία του Lovecraft να τους το χαλάσω, οπότε σταματάω εδώ τις αναφορές στην πλοκή, που πραγματικά έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος απ’ ότι αφήνεται να φανεί στην αρχή από τους Stuart Gordon και Dennis Paoli, που επιμελήθηκε το σενάριο. Αρκεί να αναφέρω ότι η «σκιά» των θεοτήτων της μυθολογίας Cthulhu που τόσο πιστά υπηρέτησε ο Lovecraft πλανάται ακατάπαυστα πάνω από το σκηνικό, με την ατμόσφαιρα να είναι εκπληκτική σε διάφορα σημεία της ταινίας.
Φυσικά το gore είναι άφθονο και άλλωστε μιλάμε για ταινία των Gordon και Yuzna, οπότε χωρίς αυτό το στοιχείο θα ήταν σίγουρα ημιτελής η προσπάθεια, και αυτή είναι μια από τις λίγες ενστάσεις που θα μπορούσαν να εκφράσουν οι fans του Lovecraft. Συγκεκριμένα η σκηνή όπου το πρόσωπο του θρυλικού Francisco Rabal, στη μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένη η ταινία, ξεσκίζεται από τους ντόπιους είναι πραγματικά σοκαριστική και δύσκολη στην παρακολούθηση, αλλά σίγουρα θα ενθουσιάσει τους απανταχού σπλατεράδες.
Επίσης υπάρχει και αρκετό γυμνό, πάλι σε αντίθεση με το τι συναντάμε στην ιστορία του Lovecraft, αλλά όλα δένουν άριστα σε ένα σύνολο που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει παγκοσμίως στις αίθουσες αντί να βγει αποκλειστικά σε DVD, σε μια περίοδο όπου το σινεμά τρόμου έχει ανάγκη δημιουργούς σαν τον Stuart Gordon και τον Brian Yuzna που με το όραμα και το μεράκι τους καταφέρνουν να βγάζουν ταινίες σαν το DAGON όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών της σκηνής είναι κλισαρισμένες και καλουπωμένες παραγωγές με μόνο στόχο το κέρδος.
Το DAGON είναι μια πολύ έντονη εμπειρία, γεμάτο ένταση και σασπένς, ενώ σχεδόν εγκαταλείπει το ανάλαφρο στυλ που ο Gordon έχει συνηθίσει το κοινό του με τις προγενέστερες του δουλειές, που όλες ήταν διανθισμένες με μπόλικο μαύρο χιούμορ που έκανε τα δρώμενα πιο ελαφριά και διασκεδαστικά. Στο DAGON χιούμορ υπάρχει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζει την αποκαλυπτική δράση και την ένταση η οποία είναι πανταχού παρούσα.
Όσο για το πνεύμα και τη φιλοσοφία του Lovecraft, όλα είναι εκεί. Από τα παράξενα παραισθησιακά όνειρα του πρωταγωνιστή, μέχρι την πλήρη αποτύπωση της Λαβκραφτικής ατμόσφαιρας που συγκεντρώνεται στην ιαχή "Ia! Ia! Cthulhu F’tagn!" που ακούμε στις ψαλμωδίες των πιστών του Dagon. Το μόνο πρόβλημα που μπορώ να σκεφτώ αφορά τους θεατές που δεν θα έχουν ασχοληθεί με τη λογοτεχνία του Lovecraft και ίσως βρουν τα στοιχεία της κάπως κλισαρισμένα και εκτός πλαισίου, κάτι που όμως σίγουρα δεν θα ισχύσει για τους γνώστες, που λογικά θα ενθουσιαστούν από την σχεδόν τέλεια μεταφορά της ιστορίας, που ακόμα και οι δραματουργικές διαφοροποιήσεις δένουν άψογα.
Το μόνο στοιχείο που είναι φανερά αρνητικό στο DAGON είναι τα όχι και τόσο επιτυχημένα ειδικά CGI εφέ, που είναι αλήθεια ότι θα μπορούσαν να έλειπαν, καθώς περισσότερο μοιάζουν να ανήκουν σε ταινίες κινουμένων σχεδίων.
Γενικά οι επιτυχημένες μεταφορές ιστοριών του Lovecraft είναι είδος πολυτελείας, με τις λίγες αξιομνημόνευτες να είναι το πρόσφατο THE CALL OF CTHULHU, το κλασσικό THE HAUNTED PALACE και το THE RESURRECTED που στηρίζονται πάνω στο πιο «βατό» The Case of Charles Dexter Ward, άντε και το FROM BEYOND του Stuart Gordon μπορεί να πει κανείς ότι μένει σε ένα βαθμό πιστό στην ιστορία του μεγάλου συγγραφέα του φανταστικού. Το DAGON είναι μια πιστή και 100% επιτυχημένη μεταφορά που σίγουρα άξιζε καλύτερης μεταχείρισης από την περιορισμένη του προβολή σε επιλεγμένες αίθουσες της Ισπανίας.
«Και θα κολυμπήσουμε μέχρι τον αφρίζοντα σκόπελο μέσα στη θάλασσα και θα καταδυθούμε βαθιά στις μαύρες αβύσσους και στις Κυκλώπειες πόλεις, και στο άντρο Αυτών που Κατοικούν στα Βάθη θα περιπλανηθούμε καταμεσής των θαυμάτων και της δόξας για πάντα».
DVD Notes:
Η ταινία κυκλοφορεί στη χώρα μας από τη Σπέντζος σε απογοητευτική fullscreen έκδοση χωρίς καθόλου extras.
Η Γερμανική έκδοση έχει περικοπές. Όλες οι άλλες εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και κάτι έχουν να προσφέρουν στους fans της ταινίας. Η R1 έχει 2 ηχητικούς σχολιασμούς, η Ολλανδική έκδοση έχει DTS κανάλι και συνεντεύξεις με όλους τους συντελεστές, Η Βρετανική έχει Making of ντοκιμαντέρ ενώ η Ισπανική είναι σε 2 DVD.