Παντελώς ξεχασμένο sci-fi που γυρίστηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας για την Αμερικάνικη τηλεόραση και έπεσε θύμα της μεταβατικής περιόδου του τέλους της εποχής του VHS και αρχής εκείνης του DVD όπως πολλές άλλες αξιόλογες παραγωγές εκείνης της περιόδου. Για μια φορά, η ταινία δεν είναι μια από τις εκατοντάδες αντιγραφές του ALIEN και έχει δική της προσωπικότητα. Ο μάλλον ατυχής τίτλος προδιαθέτει για εξωγήινα τέρατα που μπουκάρουν σε διαστημόπλοιο κατά τη διάρκεια διαστημικού ταξιδιού και σπέρνουν τον πανικό, αλλά το σενάριο της άγνωστης Carla Jean Wagner έχει πρωτοτυπία και φιλότιμα δίνει 90 λεπτά που καταφέρνουν να στέκονται αξιοπρεπώς ανάμεσα στις δεκάδες άχρωμες και άοσμες παραγωγές του είδους εκείνη την περίοδο.

Το ζευγάρι των Chris McNiel (Jason London) και Theta Kaplan (Missy Crider), μέλη πληρώματος του εμπορικού διαστημοπλοίου SSS-17, ξυπνούν από την τεχνητή χειμερία νάρκη ρουτίνας 10 μήνες μετά τον προγραμματισμένο χρόνο. Οι δύο αρχίζουν να ερευνούν τους λόγους που η αποστολή έφυγε από τον προγραμματισμό της σε ένα εμπορικό σκάφος στο οποίο η πλειοψηφία του πληρώματος βρίσκεται σε χειμερία νάρκη και η υπηρεσία είναι οργανωμένη σε βάρδιες. Όπως αποδεικνύεται, η προηγούμενη βάρδια των Iberra (Simon Westaway) και Janowitz (Warwick Young) συλλέξαν ένα φαινομενικά εξωγήινο διαστημικό "σκουπίδι" το οποίο περιείχε μια άκρως μεταδοτική βιολογική ουσία που τρελαίνει αυτούς που έρχονται σε επαφή κάνοντάς του παράλογους και εξαιρετικά βίαιους. Το ζευγάρι πρέπει να βρει μια λύση για να καταπολεμήσει την επιδημία και να σώσει το πολυπληθές πλήρωμα την ώρα που τα καύσιμα τελειώνουν και δεν υπάρχει κάποιος ρεαλιστικός προορισμός κοντά.

Βάζοντας στο βίντεο την... κασέτα ελλείψει κάποιας DVD κυκλοφορίας παγκοσμίως (!), προσωπικά περίμενα τα τυπικά από φτηνή επιστημονική φαντασία χαμηλού μπάτζετ. Ανούσιους εξυπνακίστικους διαλόγους και ατελείωτα βαρετά πλάνα σε διαδρόμους του σκάφους, όμως από τα πρώτα λεπτά το φανερό όραμα των συντελεστών έγινε άμεσα αντιληπτό με αρκετά καλή και δομημένη εισαγωγή στο υπόβαθρο της ιστορίας και τους διάφορους χαρακτήρες, που τολμώ να πω έχουν περισσότερο βάθος και υπόσταση από την συντριπτική πλειοψηφία φτηνών ταινιών επιστημονικής φαντασίας των 80s και 90s που σήμερα θεωρούνται cult classics και είναι ευρέως διαθέσιμες ακόμα και σε πανάκριβες HD κυκλοφορίες.

Για τηλεταινία, η παραγωγή είναι επαγγελματική και φροντισμένη και δεν δείχνει τόσο τον δεδομένα χαμηλό προϋπολογισμό της με ωραία εφέ και 100% εύστοχες ατμοσφαιρικές τοποθεσίες, ενώ δεν στηρίζεται σχεδόν καθόλου σε φτηνούς εντυπωσιασμούς τόσο από πλευράς σεναρίου όσο και εκτέλεσης. Το ALIEN CARGO καταφέρνει να κερδίσει τον θεατή χτίζοντας ένα ατμοσφαιρικό μυστήριο εξιστορώντας την υπόθεση με νηφαλιότητα αποφεύγοντας κράχτες από πλευράς εφέ ή ανούσια ξεσπάσματα δράσης, με σταθερό ρυθμό και τμηματικές αποκαλύψεις των επί μέρους σεναριακών στοιχείων.

Σαν αποτέλεσμα, η ταινία μετά το πρώτο εισαγωγικό εικοσάλεπτο αποκτάει μεγάλο ενδιαφέρον για το τι είχε συμβεί και είναι διανθισμένη με σασπένς που μεγαλώνει όσο περνάει ο χρόνος. Ο σχεδόν αποκλειστικά τηλεοπτικός σκηνοθέτης Mark Haber καταφέρνει άριστα να μεταδώσει στον θεατή το άγχος και τον ψυχισμό των ηρώων του με το πέρασμα του χρόνου χάρη στις σταδιακές αποκαλύψεις ενώ κατά ένα σχεδόν υπερφυσικό τρόπο καταφέρνει βοηθούμενος και από το σενάριο να μην υποκύπτει σε εύκολες λύσεις και ρουτινιάρικα κλισέ που καλώς ή κακώς υπάρχουν στη πλειοψηφία ταινιών του είδους ανεξαρτήτως προϋπολογισμού.

Οι ερμηνείες κατά βάση των δύο κύριων και γενικά γνωστών πρωταγωνιστών είναι σχεδόν άριστες και βοηθούν τα μέγιστα στο να κρατάει η ταινία ένα υψηλό επίπεδο, ενώ δεν πάνε πίσω και σχεδόν όλοι οι δευτερεύοντες συμβάλλοντας στην αίσθηση ομοιoγένειας και σοβαρότητας που διέπει ολόκληρο το ALIEN CARGO, με τους Alan Dale, Elizabeth Alexander και Simon Westaway να ξεχωρίζουν από το καθ' όλα επιτυχημένο cast.

Σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιο αριστούργημα και κατά διαστήματα υπάρχει η ακαθόριστη αίσθηση ότι κάπου τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ σίγουρα ο μάλλον ατυχής τίτλος ξεκάθαρα δεν βοήθησε την ταινία να γλιτώσει από το "καλάθι" των ξεχασμένων b-movies των τελών της δεκαετίας του 90. Σε κάθε περίπτωση όμως, το ALIEN CARGO είναι μια καλή ταινία με κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και αρκετή αγωνία που μέχρι το φινάλε έχει το ενδιαφέρον της και λογικά θα ψυχαγωγήσει τους φίλους της επιστημονικής φαντασίας που θα την προτιμήσουν.