Ένας ναυαγός σε απομακρυσμένο νησί καταλήγει στο κάστρο που ζει ο ψυχοπαθής κόμης de Sade με το υπηρετικό προσωπικό του, οι οποίοι του ετοιμάζουν σκοτεινές εκπλήξεις.

Βάλτε λίγο από κλασική γοτθική ατμόσφαιρα της Hammer και της American International, λιγάκι από Edgar Allan Poe, μια ιδέα από Mario Bava και Anthonio Margheritti, προσθέστε και ένα  κομματάκι από την τρέλα και την αξιαγάπητη ανικανότητα του BLOODY PIT OF HORROR και το αποτέλεσμα είναι το THE DUNGEON OF HARROW, μια ακόμα από τις πολλές ξεχασμένες ταινίες τρόμου των αρχών της δεκαετίας του ’60 που πλέον βρίσκεται διαθέσιμη στο public domain.

Τρόμου είπα; Θέλει αρκετή συζήτηση για τον αν κολλάει επί της ουσίας σε αυτό το είδος η συγκεκριμένη ταινιούλα, που από δω και από εκεί προσπαθεί να έχει λίγο απ’ όλα, χωρίς όμως επιτυχία σε κανένα από τα μέτωπα. Σίγουρα το φιλόδοξο σενάριο του σκηνοθέτη Pat Boyette και του Henry Garcia ρίχνουν μέσα ολίγον από περιπέτεια, δράμα, ρομάντσο και φυσικά τρόμο, αλλά μάλλον οι μοναδικοί που θα εκτιμήσουν τις φιλότιμες προσπάθειες τους είναι σκληραγωγημένοι b-μουβάδες που ξέρουν να ξεχωρίζουν το κακό από το «τόσο κακό που είναι καλό».

Μάλλον σε αυτή την κατηγορία μπαίνει και το THE DUNGEON OF HARROW, που εξιστορεί την περιπέτεια του Aaron Fallon (Russ Harvey), ενός ευγενή που μετά από το ναυάγιο του καραβιού στο οποίο επέβαινε βρίσκεται μαζί με τον καπετάνιο σε ένα απομακρυσμένο νησί. Εκεί τους υποδέχεται ένας γιγαντόσωμος ιθαγενής ο οποίος τους μεταφέρει αναίσθητους στο παρακείμενο κάστρο του κόμη Lorente de Sade (το πιάσατε το υπονοούμενο;). Ο κόμης, που υποδύεται από έναν εξαιρετικά κεφάτο William McNulty καλωσορίζει τον Aaron, όχι όμως και τον καπετάνιο, τον οποίο φροντίζει να κλείσει στο μπουντρούμι του κάστρου του στην πρώτη ευκαιρία.

Βλέπετε, ο συμπαθέστατος κατά τα’ άλλα κόμης δεν είναι και πολύ καλά στα μυαλά του από την παρατεταμένη απομόνωση και βλέπει όλους τους ναυτικούς που τυχαίνει να περάσουν από το νησί του σαν κακούς πειρατές, όπως εξηγεί στον Aaron η όμορφη Cassandra (Helen Hogan), πιστή συγκάτοικος και υπηρέτρια του κόμη που μαζί με τον θηριώδη ιθαγενή και ένα μουγγό κορίτσι αποτελούν το βοηθητικό προσωπικό του κάστρου. Σύντομα ο Aaron παίρνει χαμπάρι τον κόμη και θέλει να βρει τον καπετάνιο του, μόνο και μόνο για να μάθει ότι μέσα στο κάστρο κρύβεται φυλακισμένη η πρώην κόμισα και ότι ο καλός κόμης διοχετεύει την τρέλα του σε βασανιστήρια και άλλα όχι τόσο ευγενή χόμπι.

Παρόλη την φανερή έλλειψη τόσο σε ταλέντο όσο και σε προϋπολογισμό, οι συντελεστές κάνουν το όλο εγχείρημα να λειτουργεί με έναν πολύ παράξενο τρόπο που μόνο οι fans των κακών ταινιών μπορούν να καταλάβουν. Ίσως έχει να κάνει και η συνεχής δραματική αφήγηση του πρωταγωνιστή, ίσως η αξιαγάπητα υπερβολική ερμηνεία του εντελώς άγνωστου William McNulty στο ρόλο του παρανοϊκού κόμη, ίσως πολλοί ακόμη όχι τόσο φανεροί παράγοντες συμβάλλουν στο να δώσουν στο THE DUNGEON OF HARROW μια ανεξήγητη γοητεία που παρακάμπτει τις πολλές ατέλειες.

Προσωπικά ευχαριστήθηκα τόσο την ταινία όσο και το αντίστοιχης ποιότητας BLOODY PIT OF HORROR, το οποίο φαίνεται δανείστηκε αρκετά από το THE DUNGEON OF HARROW, όπως για παράδειγμα εκείνη την ασύλληπτη πλαστική αράχνη η οποία κάνει την εμφάνιση της κι εδώ σε μια μικρή σκηνή παραισθήσεων του κόμη. Πέρα από τα διασκεδαστικά αυτά στοιχεία, έχουμε και καλή ατμόσφαιρα κατά καιρούς, σεναριακές αποκαλύψεις, ένα αρκετά απρόβλεπτο φινάλε και μια αισθητική που παραπέμπει σε horror comics της δεκαετίας του ’50. Σίγουρα οι fans του κλασικού γοτθικού τρόμου θα βρουν πολλές (έστω και επιφανειακές) ομοιότητες με άλλες αντικειμενικά καλύτερες και πολύ γνωστότερες ταινίες του είδους όπως τα BARON BLOOD,  THE VIRGIN OF NUREMBERG και PIT AND THE PENDULUM.

Γενικά θεωρώ την συγκεκριμένη ταινία must για τους fans του γοητευτικά κακού σινεμά τρόμου, που αν δεν διασκεδάσουν κατά τη διάρκεια της προβολής, μάλλον θα πρέπει να ξαναθυμηθούν τον «τόσο κακό που είναι καλό» cult horror τους με άμεσες προβολές των FEAR CHAMBER και BLOODY PIT OF HORROR.

Δεν υπάρχουν γνωστές κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Mill Creek) – Pure Terror 50 movie pack
R0 Αμερική (Vinegar Syndrome) – Drive- In Collection μαζί με το DEATH BY INVITATION
R1 Αμερική (Alpha Video)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και με ποιότητα εικόνας VHS. Πιθανότατα κυκλοφορεί και σε άλλες budget εκδόσεις παρόμοιας ποιότητας