Ένας καταπιεσμένος νεαρός αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που του έκαναν κακό και να γίνει μέλος μιας ομάδας σατανιστών.
Σχόλια:
Άλλη μια ultra- low budget σχεδόν φοιτητική παραγωγή της grindhouse περιόδου που προσπαθεί να συνδυάσει μαζί τα περισσότερα στοιχεία και θεματολογίες της εποχής όπως βιασμό και εκδίκηση, σατανισμό και μπόλικη sleazy αισθητική. Η συγκεκριμένη ταινιούλα τα καταφέρνει μια χαρά μιας και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ευχάριστο 80λεπτο για κάθε φίλη και φίλο του παλιού καλού Αμερικάνικου exploitation σινεμά της δεκαετίας του 70, και κάτι μου λέει ότι θα βρίσκεται αρκετά ψηλά στις προτιμήσεις του Tarantino!
Πρόκειται για την ιστορία του Bobby, ενός άτυχου νεαρού που τίποτα δεν μοιάζει να του πηγαίνει καλά στη ζωή, ξεκινώντας από το σπίτι. Κατ’ αρχάς ο σεβαστός πατέρας του συμπεριφέρεται σαν να ήταν εργάτης ενώ η ετεροθαλής αδελφή του προσπαθεί να τον μπλέξει σε κάθε ευκαιρία, κάνοντας του μάλιστα και ερωτικά παιχνιδάκια. Μια μέρα ο κόμπος φτάνει στο χτένι όταν η κακομαθημένη αδελφή του καρφώνει στον πατέρα για το χόρτο που έκρυβε ο Bobby στο δωμάτιο του, κάτι που τον εξωθεί σε άτακτη φυγή από το σπίτι για νέες περιπέτειες.
Μετά από μια ιδιαίτερα δυσάρεστη συνάντηση με την τοπική συμμορία ζόρικων gay που τον βιάζουν ομαδικά και τον ξυλοκοπούν καταλήγει στην έδρα της τοπικής αίρεσης σατανιστών, η ιέρεια της οποίας τον καλοδέχεται στο κρεβάτι της, όχι όμως και τα υπόλοιπα μέλη που θεωρούν ότι ο σε προσωρινή απουσία αρχηγός τους δεν υπήρχε περίπτωση να τον είχε δεχτεί. Κάτι που ο Bobby ανακαλύπτει με την άφιξη του ατρόμητου Simon που του αναγγέλει ότι ο αφέντης τους ο Σατανάς δεν θα δεχόταν έναν αδύναμο και αποτυχημένο ανθρωπάκι σαν τον Bobby. Παράλληλα, φροντίζει να βασανίσει απάνθρωπα και την νέα φίλη του Bobby, κάτι που κάνει αυτόν να αποδράσει και να εκδικηθεί όλους όσους τον αδίκησαν και να αποδείξει στον Simon ότι είναι άξιος να υπηρετήσει τον Σατανά.
Με λίγα λόγια, όλα μέσα από τον άγνωστο Joe Wiezycki που με μαζί με μια παρέα συμφοιτητών του χρησιμοποιεί όλα σχεδόν τα μέσα που είχε στη διάθεση του μέχρι εξάντλησης και καταφέρνει από μια τόσο αλλοπρόσαλλη ιστορία να βγάλει μια αρκετά επιτυχημένη ταινία. Μπορώ να φανταστώ τις αίθουσες των ΗΠΑ της δεκαετίας του ’70 όπου θα παιζόταν η ταινία, γεμάτες κάπνα και μυστήριους θαμώνες και το SATAN’S CHILDREN μοιάζει 100% ταιριαστό σε αυτή την εικόνα, αν όχι ιδανικό. Πολλές φορές το θέαμα κινείται σε πλαίσια «τόσο κακής που είναι καλή» ταινίας και αυτό σίγουρα προσθέτει ακόμα παραπάνω, για να μην μιλήσω για τις εκπληκτικές 70’s κομμώσεις όλων ανεξαιρέτως των πρωταγωνιστών.
Από τα πρώτα λεπτά της προβολής ο ρυθμός είναι γρήγορος και σταθερός παρ’ όλο που θεματικά μοιάζει να μην έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση. Γενικά η ταινία κινείται στα πλαίσια ενός κλασικού θρίλερ εκδίκησης εμβόλιμες πινελιές από στοιχεία τρόμου. Αυτά έρχονται κυρίως από τις σατανιστικές τελετές σε τιμή ευκαιρίας που μας παρουσιάζει αρκετά συχνά ο σκηνοθέτης και από διάσπαρτες σκηνές gore που πάντως δεν είναι ο κανόνας. Από εκεί και πέρα έχουμε μπόλικο sleaze αλλά περιέργως χωρίς τη χρήση γυμνών πλάνων, αρκετή βία, μια σχεδόν ακατάληπτη ιστοριούλα αγάπης μεταξύ του Bobby και της σατανίστριας φίλης του και ένα εντελώς απρόβλεπτο και παράξενο φινάλε που πρέπει κανείς να δει για να πιστέψει. Όλα αυτά συνοδεία της προβλέψιμα αταίριαστης αλλά αρκετά καλής μουσικής που δίνει τα ρέστα της με ένα τρομερό ψυχεδελικό κιθαριστικό κομμάτι στους τίτλους τέλους.
Γενικά καλό θα ήταν κανείς να μην έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις μιας και τα προβλήματα του SATAN’S CHILDREN είναι αρκετά και ξεκινούν από τον κεντρικό ήρωα. Προσωπικά το βρήκα κομματάκι δύσκολο να τον συμπαθήσω μιας και τα κίνητρα του είναι τουλάχιστον συζητήσιμα, όπως και όλων εν γένει των χαρακτήρων αλλά δεν απέχουν σχεδόν καθόλου από το όλο κλίμα της ταινίας. Μην περιμένετε κοινωνικά μηνύματα κατά των κακών σατανιστών εδώ. Στο SATAN’S CHILDREN είναι μάλλον οι καλύτεροι χαρακτήρες που θα συναντήσει κανείς και δεν πειράζει και αν βασανίσουν και σκοτώσουν και κάνα- δυο ομοϊδεάτες τους αφού τελικά όλα είναι απλώς μέρος της καθημερινής τους ρουτίνας!
Κάτω από μια τέτοια οπτική γωνία, όλα συγχωρούνται στο βωμό του θεάματος, που πάντως απευθύνεται αυστηρά σε σκληραγωγημένους b-μουβάδες, για να μην πω grindhouse-άδες. Αυτοί σίγουρα θα αναγνωρίσουν κάτω από το προσωπείο της φτηνιάρικης και χωρίς ηθικές αξίες παραγωγής και των αστείων ερμηνειών μια μοναδική ταινία που παραδίδει τα αγαθά σε exploitation και sleaze και περιμένει να ανακαλυφθεί ξανά από το cult στερέωμα. Ένα αληθινό grindhouse classic.
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R1 Αμερική (Image Entertainment - Something Weird Video) - μαζί με το ASYLUM OF SATAN
Άλλη μια ultra- low budget σχεδόν φοιτητική παραγωγή της grindhouse περιόδου που προσπαθεί να συνδυάσει μαζί τα περισσότερα στοιχεία και θεματολογίες της εποχής όπως βιασμό και εκδίκηση, σατανισμό και μπόλικη sleazy αισθητική. Η συγκεκριμένη ταινιούλα τα καταφέρνει μια χαρά μιας και το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ευχάριστο 80λεπτο για κάθε φίλη και φίλο του παλιού καλού Αμερικάνικου exploitation σινεμά της δεκαετίας του 70, και κάτι μου λέει ότι θα βρίσκεται αρκετά ψηλά στις προτιμήσεις του Tarantino!
Πρόκειται για την ιστορία του Bobby, ενός άτυχου νεαρού που τίποτα δεν μοιάζει να του πηγαίνει καλά στη ζωή, ξεκινώντας από το σπίτι. Κατ’ αρχάς ο σεβαστός πατέρας του συμπεριφέρεται σαν να ήταν εργάτης ενώ η ετεροθαλής αδελφή του προσπαθεί να τον μπλέξει σε κάθε ευκαιρία, κάνοντας του μάλιστα και ερωτικά παιχνιδάκια. Μια μέρα ο κόμπος φτάνει στο χτένι όταν η κακομαθημένη αδελφή του καρφώνει στον πατέρα για το χόρτο που έκρυβε ο Bobby στο δωμάτιο του, κάτι που τον εξωθεί σε άτακτη φυγή από το σπίτι για νέες περιπέτειες. 
Μετά από μια ιδιαίτερα δυσάρεστη συνάντηση με την τοπική συμμορία ζόρικων gay που τον βιάζουν ομαδικά και τον ξυλοκοπούν καταλήγει στην έδρα της τοπικής αίρεσης σατανιστών, η ιέρεια της οποίας τον καλοδέχεται στο κρεβάτι της, όχι όμως και τα υπόλοιπα μέλη που θεωρούν ότι ο σε προσωρινή απουσία αρχηγός τους δεν υπήρχε περίπτωση να τον είχε δεχτεί. Κάτι που ο Bobby ανακαλύπτει με την άφιξη του ατρόμητου Simon που του αναγγέλει ότι ο αφέντης τους ο Σατανάς δεν θα δεχόταν έναν αδύναμο και αποτυχημένο ανθρωπάκι σαν τον Bobby. Παράλληλα, φροντίζει να βασανίσει απάνθρωπα και την νέα φίλη του Bobby, κάτι που κάνει αυτόν να αποδράσει και να εκδικηθεί όλους όσους τον αδίκησαν και να αποδείξει στον Simon ότι είναι άξιος να υπηρετήσει τον Σατανά.
Με λίγα λόγια, όλα μέσα από τον άγνωστο 
Από τα πρώτα λεπτά της προβολής ο ρυθμός είναι γρήγορος και σταθερός παρ’ όλο που θεματικά μοιάζει να μην έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση. Γενικά η ταινία κινείται στα πλαίσια ενός κλασικού θρίλερ εκδίκησης εμβόλιμες πινελιές από στοιχεία τρόμου. Αυτά έρχονται κυρίως από τις σατανιστικές τελετές σε τιμή ευκαιρίας που μας παρουσιάζει αρκετά συχνά ο σκηνοθέτης και από διάσπαρτες σκηνές gore που πάντως δεν είναι ο κανόνας. Από εκεί και πέρα έχουμε μπόλικο sleaze αλλά περιέργως χωρίς τη χρήση γυμνών πλάνων, αρκετή βία, μια σχεδόν ακατάληπτη ιστοριούλα αγάπης μεταξύ του Bobby και της σατανίστριας φίλης του και ένα εντελώς απρόβλεπτο και παράξενο φινάλε που πρέπει κανείς να δει για να πιστέψει. Όλα αυτά συνοδεία της προβλέψιμα αταίριαστης αλλά αρκετά καλής μουσικής που δίνει τα ρέστα της με ένα τρομερό ψυχεδελικό κιθαριστικό κομμάτι στους τίτλους τέλους. 
Γενικά καλό θα ήταν κανείς να μην έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις μιας και τα προβλήματα του 
Κάτω από μια τέτοια οπτική γωνία, όλα συγχωρούνται στο βωμό του θεάματος, που πάντως απευθύνεται αυστηρά σε σκληραγωγημένους b-μουβάδες, για να μην πω grindhouse-άδες. Αυτοί σίγουρα θα αναγνωρίσουν κάτω από το προσωπείο της φτηνιάρικης και χωρίς ηθικές αξίες παραγωγής και των αστείων ερμηνειών μια μοναδική ταινία που παραδίδει τα αγαθά σε exploitation και sleaze και περιμένει να ανακαλυφθεί ξανά από το cult στερέωμα. Ένα αληθινό grindhouse classic.
