Σχόλια:  Η όλη φάση της προβολής της συγκεκριμένης ταινίας ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς με τα credits της κόπιας που είχα στην κατοχή μου έδιναν στη σκηνοθεσία το δυναμικό ντουέτο του Φιλιππινέζικου grindhouse σινεμά της δεκαετίας του 70, Eddie Romero και Gerardo de Leon. Κομπλέ με τους γνώριμους πρωταγωνιστές John Ashley κλπ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν τέλεια. Όμως, άνθρακες ο θησαυρός καθώς αποδείχτηκε ότι τα credits ήταν τελείως λανθασμένα μιας και ήταν του παρόμοιου θεματικά MAD DOCTOR OF BLOOD ISLAND το οποίο παιζόταν σε double bill με το THE DOUBLE GARDEN την εποχή που τυπώθηκε η συγκεκριμένη κόπια. Και με τον πιασάρικο τίτλο THE REVENGE OF DR. X, ξαφνικά η προβολή έγινε ένα αξιοπερίεργο.
 Το μυστήριο μεγάλωσε όταν έπεσε στην αντίληψη μου το όνομα του μέγα Edward Wood Jr., δημιουργού μιας ολόκληρης διαχρονικής σχολής στο σινεμά μικρού προϋπολογισμού, που έγραψε το σενάριο μιας αδίκως χαμένης ταινίας. Μπορεί ο μέσος όρος των φίλων του σινεμά να θεωρήσουν από τα πρώτα λεπτά της προβολής το THE REVENGE OF DR. X ως σκουπίδι, όμως οι απανταχού λάτρεις του «τόσο κακού που είναι καλό» σινεμά θα αναγνωρίσουν και θα εκτιμήσουν αμέσως την ιδιοφυΐα εκείνη που έκανε τον Ed Wood πασίγνωστο στους περισσότερους που έχουν επαφή με το σινεμά.
 Η υπόθεση πάντως θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ταινίας των Romero & de Leon, δοσμένη με ευθύτητα και χωρίς στοιχεία παρωδίας, αλλά το πιο αφελές και ανεπιτήδευτο που επιβάλει η σχολή Ed Wood είναι εδώ σε όλο του το μεγαλείο.
Ο Δρ Bragan, εξέχων επιστήμονας πυραύλων, στέλνεται από το διευθυντή της υπηρεσίας του σε διακοπές στην Ιαπωνία για να ηρεμήσει από το άγχος της δουλειάς του. Αυτός απρόθυμα δέχεται, αλλά στο δρόμο μαζεύει ένα δείγμα από το σαρκοφάγο φυτό Venus Flytrap, παίρνοντας το μαζί του με στόχο περαιτέρω πειράματα, μιας και εκτός από τους πυραύλους το κρυφό του πάθος είναι η βοτανολογία.
 Στο θέρετρο που τον περίμενε πολυτελές δωμάτιο γνωρίζει και την όμορφη και απόλυτα αφοσιωμένη ντόπια βοηθό του, που γίνεται σύντροφος του σε αυτό το εξωτικό ρομάντζο. Όμως όσο δεν κάνουν ρομαντικές βόλτες στην εξοχή ή δεν απολαμβάνουν τις εκρήξεις των τοπικών ηφαιστείων, ο Δρ Bragan παθαίνει ψύχωση με το φυτό και μπάζει και το νέο του αμόρε στο κόλπο.
 Ο καιρός περνάει και η πάντα δοσμένη στο καθήκον της βοηθός ανακαλύπτει ότι δύσκολα θα υπάρξει «φαΐ» στην περίπτωση του καλού γιατρού, μιας και η δημιουργία ενός νέου οργανισμού που θα αποδείξει ότι η εξέλιξη του ανθρώπου έρχεται από τα φυτά είναι στη λίστα του πολύ ψηλότερα από τις ρομαντικές καταδύσεις και τα γλυκόλογα. Όλα καταλήγουν σε ένα ακόμα φρικτό από κάθε άποψη τέρας στην παράδοση των ταινιών του Ed Wood της δεκαετίας του 50, όπως και σε ένα ανεπιτήδευτα επιτυχημένο φινάλε που κανείς πρέπει να δει για να πιστέψει.
 Όπως στις περισσότερες ταινίες «αντοχής» που προορίζονται για δηλωμένους trashάδες και trashούδες, έτσι και εδώ τα ατσάλινα νεύρα και η υπομονή συστήνονται για να φτάσει κανείς μέχρι το φινάλε και να απολαύσει χωρίς να πέσει στα χέρια του Μορφέα όλα όσα ο μέγας Ed Wood και ο συνεχιστής του οράματος του Kenneth G. Crane του επιφυλάσσουν κατά τη διάρκεια της προβολής. Μερικές από τις εκπλήξεις είναι κάποιοι ξεκαρδιστικοί μονόλογοι του 100% δοσμένου στο ρόλο του James Craig, οι γνώριμες ψευδοεπιστημονικές εξηγήσεις που κάνουν τις αντίστοιχες του THE ASTRO ZOMBIES να μοιάζουν βγαλμένες από μελέτες της ΝΑΣΑ, και ερμηνείες τόσο κακές που είναι σαν να το κάνουν επίτηδες, με λαμπρή εξαίρεση τον προαναφερόμενο James Craig που κυριολεκτικά τα δίνει όλα.
 Όλα φωνάζουν «τόσο κακό που είναι καλό», και αυτός είναι ένας από τους πολλούς χαρακτηρισμούς που θα μπορούσαν να δοθούν στην συγκεκριμένη ταινία. Ανόητη, ανούσια, φτηνή, βαρετή, είναι μερικοί άλλοι, αλλά έτσι χάνεται η ουσία. Δηλαδή ότι ο Kenneth G. Crane στην τελευταία του δουλειά πίσω από την κάμερα κάνει μια ακόμα κλασική επίδειξη σκηνοθετικής ανικανότητας να μοιάζει έργο τέχνης. Και το ότι φαίνεται να μην το θέλει μιας και έχει εκείνη την προσέγγιση της σοβαρότητας όπως στις ταινίες των Eddie Romero, Gerardo de Leon, αλλά και του ίδιου του Ed Wood, κάνει το THE REVENGE OF DR. X μια ακόμα προσθήκη στη λίστα ταινιών που πρέπει κάποια στιγμή της ζωής τους να δουν οι φίλοι του αληθινού trash σινεμά.
|
