Σχόλια:  Αν αυτή τη στιγμή ξύνετε το κεφάλι σας προσπαθώντας να θυμηθείτε που έχετε ξανακούσει τον συγκεκριμένο τίτλο, να σας βοηθήσω λέγοντας ότι έτσι ήταν το όνομα του θηλυκού βρικόλακα που έπαιζε η Salma Hayek στο FROM DUSK TILL DAWN του Robert Rodriguez, σε μια αποτίμηση φόρου τιμής τόσο από τον προαναφερόμενο, όσο και τον Quentin Tarantino σ’ αυτή την Μεξικάνικη ταινία nunsploitation από τη χρυσή δεκαετία του ’70.
 Το SATANICO PANDEMONIUM αφηγείται την αμαρτωλή ιστορία μιας νεαρής καλόγριας σε ένα μοναστήρι, όπου συνεχή οράματα ενός αγνώστου άνδρα που εμφανίζεται κάθε τόσο μπροστά της την κάνουν ευάλωτη σε επισκέψεις του.. κυρίου με τα κέρατα, που τελικά την κυριεύει μετατρέποντάς την σε πειθήνιο όργανό του.
Έτσι, η νεαρή Maria γεμάτη τύψεις για τα αμαρτωλά όνειρα και φαντασιώσεις της αρχίζει να μεταμορφώνεται από μια θεοφοβούμενη καλόγρια σε σεξουαλικά πεινασμένο όργανο του Σατανά. Αρχίζει τη δράση της κατευθείαν με το να προσπαθεί να αποπλανήσει ένα νεαρό αγόρι της γειτονιάς την ώρα που ψαρεύει στο ποταμάκι παραπέρα. Όμως ο νεαρός την απορρίπτει, κάτι που δεν είχε κάνει πριν λίγο μια συνάδελφός της στο μοναστήρι.
 Ενοχλημένη και εκνευρισμένη η Maria γυρνάει στο μοναστήρι, όπου έχει μια παρόμοια συνάντηση με μια ακόμα όμορφη και ντροπαλή συνάδελφο. Όμως αυτή τη φορά η Maria δεν δέχεται την άρνηση και μαχαιρώνει τη συνάδελφό της, παραδομένη πλέον για τα καλά στον Εωσφόρο.
Κάπως έτσι κινείται σε γενικές γραμμές το SATANICO PANDEMONIUM, με τη σατανική δράση της Maria να παρουσιάζεται με ικανό τρόπο από το σκηνοθέτη, ο οποίος καταφέρνει να δώσει μια σουρεαλιστική αίσθηση στα δρώμενα, μπερδεύοντας την πραγματικότητα με τη φαντασία.
 Φυσικά, το πολύ και αισθησιακό γυμνό δεν λείπει μιας και κάθε τόσο έχουμε και από μια απόπειρα της Maria προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης έχουμε και αρκετό gore, ¨όπως στην κορυφαία ίσως σκηνή της ταινίας, όπου η κυριευμένη από το πάθος Maria προσπαθεί να αποπλανήσει τον νεαρό που προηγουμένως την είχε αρνηθεί, την ώρα που κοιμάται στο κρεβάτι με τη γιαγιά του στο διπλανό δωμάτιο. Η όλη υπόθεση καταλήγει σε ένα αιματηρό φονικό, που πιστοποιεί τη φαινομενική νίκη του κακού ενάντια στο καλό.
 Όμως ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Gilberto Martνnez Solares έχει κι άλλους άσους στο μανίκι του, που καταφέρουν να κρατούν το ενδιαφέρον ακόμα κι όταν το SATANICO PANDEMONIUM γίνεται κάπως επαναλαμβανόμενο και αργό. Τα τεχνάσματα είναι τα γνωστά σε ταινίες nunsploitation. Αναίτιο γυμνό, σεξουαλικές καταστάσεις και αφιονισμένοι μονόλογοι της Maria προς την Mother Superior για το πόσο διεφθαρμένη είναι και πόσο θέλει να βάλει το Μοναστήρι στο δρόμο του Σατανά.
Το φινάλε είναι πραγματική έκπληξη, αρκετά απρόβλεπτο και εμπνευσμένο, αλλά σηματοδοτεί μια ανεξήγητη μεταστροφή στο κλίμα της όλης ταινίας που μπορεί κανείς να υποθέσει ότι ίσως να επιβλήθηκε από την παραγωγή, για να κάνει το όλο θέαμα κάπως πιο ελαφρύ απ’ ότι φαινόταν μέχρι τότε.
 Πάντως μέχρι εκείνη τη στιγμή έχουμε πολύ σεξουαλικότητα, gore, αρκετά πλούσια ατμόσφαιρα και όμορφη φωτογραφία που κάνουν το SATANICO PANDEMONIUM σχεδόν άχαστο για τους φίλους του συγκεκριμένου είδους του exploitation cinema, και σίγουρα καλύτερο από πολλές γνωστότερες δουλειές του Σουλτάνου του sleaze, Jess Franco.
Κάτι ξέρει ο κος Tarantino!
|
