Τα μέλη μιας δαιμονολατρικής αίρεσης προσπαθούν να παρασύρουν στο βωμό μια νεαρή που τους είχε ξεφύγει στο παρελθόν και να τη θυσιάσουν στο σατανά.

Η Roberta Findlay έχει ένα σημαντικό κομμάτι του Αμερικάνικου exploitation σινεμά της εποχής των grindhouses, με φήμη που είχε φτιάξει πριν ακόμα το ανεξήγητα διαβόητο τερατούργημα ονόματι SNUFF που έβαλε αυτή και τον σύζυγό της για τα καλά στις καλές λίστες των horror fans. Με τις κλασικές της sexploit-ιές των τελών των 60s όπως THE KISS OF HER FLESH και TAKE ME NAKED η Findlay κέρδισε το σεβασμό των exploitation fans αλλά η μετέπειτα καριέρα της σπάνια δικαιολόγησε αυτό τον σεβασμό, μιας και αναλώθηκε σε αδιάφορες φτηνοπαραγωγές τρόμου που ακόμα και με τα στάνταρντς της κακής περιόδου των τελών των 80s δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν.

Το PRIME EVIL είναι μια από τις τελευταίες σκηνοθετικές δουλειές της Findlay και είναι 100% μια τέτοια παραγωγή που έχει ξεκάθαρο στόχο να τσεπώσει λόγω τίτλου, αφίσας και θέματος που σίγουρα είναι πολύ ανώτερα από το τελικό προϊόν. Μια ιστορία δαιμονολατρίας που ακολουθεί την νεαρή Alexandra (Christine Moore) που όταν ήταν μικρή οι γονείς της την προόριζαν ως ανθρωποθυσία στο σατανά. Βλέπετε, οι γονείς ήταν μέλη μιας σατανικής αίρεσης υπό την αρχηγία του αινιγματικού Seaton (William Beckwith) τα μέλη της οποίας πούλησαν την ψυχή τους στο σατανά και κάθε 13 χρόνια πρέπει να θυσιάζουν αγαπημένα τους συγγενικά πρόσωπα για να κερδίσουν την εύνοια του δαίμονα και κατά συνέπεια την αθανασία που τους έταξε.

Η μικρή Alexandra γλιτώνει από τα νύχια της αίρεσης και του σκοτεινού της ηγέτη αλλά 13 χρόνια αργότερα πηγαίνει στο σπίτι του παππού της που όμως έγινε κι αυτός μέλος και θέλει να την θυσιάσει για να εξασφαλίσει τα δικά του 13 χρόνια ευημερίας. Έτσι, παππούς και οι κουστωδία του σατανικού υπηρετικού του προσωπικού προσπαθούν να την παρασύρουν στα σχέδιά τους, η οποία γίνεται ακόμα περισσότερο ευάλωτη όταν η μητέρα της πεθαίνει υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες αλλά και όταν οι φίλες της αρχίζουν να εξαφανίζονται η μία μετά την άλλη σε μια προσπάθεια των μελών της αίρεσης να κάνουν τον ερχομό και την μετέπειτα θυσία της αναπόφευκτη.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Το PRIME EVIL όπως και να το δει κανείς είναι μια κακή ταινία χωρίς ρυθμό, με ευκαιριακό και μπερδεμένο σενάριο χωρίς καμία ουσιαστική λογική, ξύλινες ερμηνείες από τη συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων και ελάχιστη ατμόσφαιρα.

Το στυλ της Roberta Findlay όχι μόνο δεν έχει βελτιωθεί από την sexploitation περίοδό της αλλά συνεχίζει να φαίνεται φαίνεται ερασιτεχνικό και τυχαίο ίσως και περισσότερο. Όλα αυτά κάνουν την ταινία αργοκίνητη, κουραστική και χωρίς κανένα σεναριακό ενδιαφέρον εκτός του πότε θα υπάρξουν σκηνές «τόσο-κακής-που-είναι-καλή» ποιότητας για να ξυπνήσουν έστω και προσωρινά το υπνωτισμένο κοινό.

Αυτές οι σκηνές έρχονται στη μορφή παρανοϊκών μονόλογων του πρωταγωνιστή William Beckwith που παίρνει το πιο αστεία θεατρικό ύφος που μπορεί εξαπολύοντας διασκεδαστικές ατάκες για τη βασιλεία του σατανά και άλλα παρόμοια. Ξεχωρίζουν επίσης ελάχιστα ειδικά εφέ του πολύπειρου Ed French που είναι αρκετά καλοφτιαγμένα ώστε να μοιάζουν αταίριαστα με το υπόλοιπο, όπως και το υπερ-προβλέψιμο φινάλε που είναι αντιγραφή του αντίστοιχου του "THE DEVIL’S RAIN" σε πιο οικονομική συσκευασία αλλά που και πάλι είναι ένα από τα λίγα σημεία του PRIME EVIL που αξίζουν αναφοράς.

Κάπου το σενάριο προσπαθεί να εισάγει και μια υποπλοκή με μια νεαρή καλόγρια να προσπαθεί να εισέλθει μυστικά στην αίρεση κατόπιν διαταγής της εκκλησίας, αλλά ομολογώ ότι από ένα σημείο και μετά έχασα την εξέλιξή της καθώς τα μάτια βάραιναν επικίνδυνα. Πάντως η συγκεκριμένη εξέλιξη αντί να βοηθήσει μάλλον μπέρδεψε τα πράγματα ακόμα περισσότερο, τουλάχιστον μέχρι το φινάλε που η συγκεκριμένη καλόγρια δίνει εντελώς από το πουθενά τη λύση.

Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι που διαβάζουν αυτό το website στην καριέρα τους ως cult- horror fans έχουν δει πολλές πολύ χειρότερες ταινίες από τη συγκεκριμένη που τουλάχιστον έχει κάποια κρυφά χαρτιά που κάνουν το όλο θέαμα κάπως πιο ψυχαγωγικό έστω και με τυχαίο τρόπο. Κάποια σημεία ανεπιτήδευτου γέλιου, οι γενικά κωμικοί διάλογοι και τα προαναφερόμενα εφέ λογικά θα εκτιμηθούν από το κοινό που πρέπει, αλλά συνολικά το PRIME EVIL είναι ένα κουραστικό και σχεδόν ολοκληρωτικό ναυάγιο το οποίο και να μην δει κανείς ποτέ στη ζωή του δεν χάθηκε ο κόσμος.

Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Rhino) – Horrible Horrors Vol. 1 μαζί με άλλες 5 ταινίες
R1 Αμερική (BCI Eclipse/ Deimos ) – Μαζί με το "DON’T ANSWER THE PHONE"

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Η R1 έχει αναμορφική widescreen μεταφορά.