Μια όμορφη δικηγόρος σαγηνεύεται από την σκοτεινή Κοντέσα Nadine η οποία όμως είναι βρικόλακας.

Καθ’ όλα θρυλική ταινία ενός θρυλικού δημιουργού που με αυτή και άλλες 2-3 σε παρόμοιο στιλ εγκαινίασε το euro sleaze σε μια περίοδο που μόνο καλή δεν ήταν για τη χώρα του την Ισπανία. Ο Jess Franco πάντα ήταν επαναστάτης και κατάφερνε να αποφεύγει το ψαλίδι της λογοκρισίας γυρίζοντας τις ταινίες του επί της ουσίας όπου και όπως έβρισκε. Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον Franco και το συνολικό έργο του, τόσο καλά όσο και κακά. Όμως αυτό που δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί είναι ότι τουλάχιστον στο VAMPYROS LESBOS ο σουλτάνος του sleaze είναι σε μεγάλη φόρμα και φτιάχνει μια από τις καλύτερες ταινίες του από κάθε άποψη.

Η υπόθεση παίρνει διάφορα στοιχεία από τον Δράκουλα του Bram Stoker και τα αναμιγνύει με ατμόσφαιρα και λίγο από τον πασίγνωστο βαμπιρικό μύθο της Carmilla. Ακολουθεί την όμορφη δικηγόρο Linda Westinghouse (Ewa Stromberg) που βρισκόμενη στην Τουρκία για μια υπόθεση της πλούσιας κοντέσας Nadine (Soledad Miranda) που μένει σε απομακρυσμένο νησί, πετυχαίνει τον μυστηριώδη και σέξι χορό μιας όμορφης χορεύτριας σε ένα τοπικό νυχτερινό κέντρο. Από τότε αρχίζει να έχει παράξενους εφιάλτες που σχετίζονται με την χορεύτρια και που κορυφώνονται όταν παρά τις προειδοποιήσεις ενός ντόπιου για το αντίθετο, πηγαίνει στο νησί και συναντάει την όμορφη κοντέσα για να ανακαλύψει ότι αυτή ήταν η γυναίκα στο όνειρό της.

Η σχέση των δύο γυναικών γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη όταν η κοντέσα, όντας βρικόλακας, πίνει το αίμα της Linda κάνοντάς την να χάσει την μνήμη της. Η τελευταία καταφεύγει στο γειτονικό άσυλο του Δρ. Seward (Dennis Price), στο οποίο επίσης φιλοξενείται μια άλλη νέα γυναίκα ονόματι Agra (Heidrun Kussin) που άρχισε να έχει τα ίδια συμπτώματα με την Linda μετά την επίσκεψή της στο νησί της κοντέσας. Ο σύζυγος της Linda θέλει να την βοηθήσει, αλλά ο καλός γιατρός υποπτεύεται ότι υπάρχουν βρικόλακες στη μέση και αυτοί ευθύνονται για την κατάσταση της Linda, την οποία εκπαιδεύει για να αντιμετωπίσει την σκοτεινή κοντέσα και να διώξει την κατάρα του βρικόλακα από πάνω της.

Ένα χρόνο μετά τη δική του μεταφορά του Δράκουλα του Bram Stoker (COUNT DRACULA), ο Jess Franco επανέρχεται στο βιβλίο του Stoker προσαρμόζοντας την ιστορία του στα ήθη και έθιμα του sexploitation και euro- sleaze που ο ίδιος δημιούργησε. Το VAMPYROS LESBOS ξεφεύγει από το χωρίς μεγάλες εκπλήξεις και πεζό τρόπο αφήγησης του COUNT DRACULA και μπαίνει σε περιοχές Mario Bava, δίνοντας περισσότερη έμφαση στο καλλιτεχνικό κομμάτι της ταινίας. Το αποτέλεσμα είναι πανέμορφα συνεχόμενα ψυχεδελικά πλάνα που κάνουν την ατμόσφαιρα εκπληκτική και καθιστούν το VAMPYROS LESBOS ένα αληθινό επίτευγμα τουλάχιστον όσον αφορά το καλλιτεχνικό του κομμάτι.

Αυτό το πραγματικά εμπνευσμένο στιλ κινηματογράφησης κάνει την ταινία μια αληθινή απόλαυση για τα μάτια, αλλά και για τα αυτιά, μιας και η μουσική των Manfred Hubler και Sigi Schwab είναι αληθινά εκπληκτική, δίνει τον τόνο σε όλη την ταινία και την ανεβάζει επίπεδα ακόμα περισσότερο. Χωρίς υπερβολή, πρόκειται για ένα από τα κορυφαία soundtracks ταινιών της εποχής και σίγουρα το καλύτερο στην τεράστια φιλμογραφία του Jess Franco. Προσωπικά θεωρώ ότι αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη μουσική, ακόμα και με όλη την προσπάθεια του Franco να δώσει τον καλύτερο καλλιτεχνικό εαυτό του, το VAMPYROS LESBOS δεν θα είχε καταφέρει να αποκτήσει την τεράστια φήμη που το συνοδεύει στις μέρες μας.

Άλλοι λόγοι γι αυτή τη φήμη είναι φυσικά η παρουσία της θεάς, θρυλικής και αδικοχαμένης Soledad Miranda σε έναν από τους κορυφαίους ρόλους της σε ταινίες του Franco. Η κοντέσα είναι τόσο σκοτεινά μυστηριώδης όσο και υπέρ- σέξι, τόσο τρομακτική όσο και θελκτική, ενώ οι διάφοροι ερωτικοί χοροί της είναι ξεκάθαρα σκηνές ανθολογίας στο είδος του euro horror. Από κοντά έρχεται και η εξίσου καυτή Ewa Stromberg που αναλαμβάνει τον ρόλο του κατά κάποιο τρόπο θύματος της κοντέσας και με την ερμηνεία της βγάζει εύκολα προς τα έξω το ότι είναι αδύναμη να αντισταθεί στην σκοτεινή γοητεία της κοντέσας, ακριβώς όπως και οι περισσότεροι θεατές της ταινίας.   

Οι αρκετές προκλητικές και τολμηρές σκηνές δείχνουν με λεπτομέρειες τα κάλλη των δύο θηλυκών πρωταγωνιστριών χωρίς όμως να γίνονται sleazy και πρόστυχες σε καμία στιγμή τους. Μια χωρίς αμφιβολία επιτηδευμένη και απόλυτα επιτυχημένη κίνηση του Franco που συνεχίζει να καινοτομεί με διάφορα πολύχρωμα σουρεαλιστικά και σχεδόν υπνωτικά πλάνα να βρίσκονται παντού στην ταινία και να δένουν άριστα με την χωρίς σταματημό μουσική.

Όλα αυτά κάνουν την προβολή του VAMPYROS LESBOS απολαυστική και χωρίς σχεδόν καθόλου νεκρά σημεία, κάτι αρκετά σπάνιο για ταινία του Franco. Φυσικά, όσοι γνωρίζουν το σινεμά του θα έχουν ήδη καταλάβει ότι η υπόθεση είναι δευτερεύουσα μπροστά στο οπτικό κομμάτι, όσο είναι και το σασπένς και η αγωνία, που είναι εντελώς ανύπαρκτα. Όμως το VAMPYROS LESBOS δεν είναι μια ταινία που στηρίζεται σε αυτά τα στοιχεία και ως τέτοια μάλλον παίρνει άριστα σε όλα τα μέτωπα.

Από εκεί και πέρα έχουμε τον γνωστό μεταξύ άλλων από τα TWINS OF EVIL, THEATRE OF BLOOD και THE HORROR OF FRANKENSTEIN Dennis Price να είναι μια χαρά στον ρόλο του Van Helsing της ιστορίας, ενώ ακόμα και ο Franco στην αναγκαία του cameo εμφάνιση είναι απόλυτα ταιριαστός και αρκετά καλός. Ο χαρακτήρας της Agra είναι μια παραλλαγή του χαρακτήρα του Renfield από το βιβλίο του Bram Stoker ενώ δεν λείπουν και μερικές διάσπαρτες αλλά συγκρατημένες σκηνές gore τις οποίες ανέλαβε ο ίδιος ο Franco που έχει και credit τεχνικού ειδικών εφέ.

Για τους fans του Jess Franco δε νομίζω ότι έχει ιδιαίτερο νόημα να διθυραμβολογήσω κι άλλο για την ταινία, καθώς είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι την έχουν στις συλλογές τους εδώ και καιρό. Για αυτούς που έχουν θεματάκια με το σινεμά του, το VAMPYROS LESBOS είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να δουν ότι ο θρυλικός Ισπανός δημιουργός δίκαια θεωρείται πρωτοπόρος του exploitation σινεμά, και εξίσου δίκαια διάφοροι κατά πολύ διασημότεροί του σκηνοθέτες έχουν εκθειάσει το καλλιτεχνικό του όραμα και του χρεώνουν πολλές καινοτομίες και επαναστατικές τεχνικές τις οποίες ο Franco χρησιμοποιούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του στο low budget σινεμά.

Μια σχεδόν τέλεια προσπάθεια που έχει μείνει απόλυτα δίκαια στην ιστορία του ευρωπαϊκού μακάβριου ερωτισμού και που μαζί με τις παλαιότερες ταινίες του Jess Franco έθεσε τα στάνταρντς που ακολουθήθηκαν πιστά από άλλους αντίστοιχους δημιουργούς όπως ο Jean Rollin, o Harry Kumel και ο Paul Naschy.     

Σε καταλόγους εμφανίζεται να υπάρχει κυκλοφορία της Darkside αλλά με άγνωστα τεχνικά χαρακτηριστικά και με ερωτηματικό αν όντως κυκλοφόρησε ποτέ στο εμπόριο.

R0 Αμερική (Synapse)
R0 Ισπανια (Divisa Red)
R1 Αμερική (Image Entertainment)
R2 Γερμανία (CMV Laservision)
R2 Μ. Βρετανία (Second Sight Films)
R4 Αυστραλία (AV Channel)

Όλες οι εκδόσεις περιέχουν την μεγαλύτερη σε διάρκεια Γερμανική εκδοχή της ταινίας εκτός της Ισπανικής που μάλλον περιέχει την συντομευμένη Ισπανική εκδοχή. Οι καλύτερες φαίνεται να είναι η R1 και η R2 Μ. Βρετανίας που εχουν την ταινία στο πρωτότυπο aspect ratio στο οποίο την γύρισε ο Jess Franco.