Ένας γήινος παλαιστής υπερασπίζεται το ανθρώπινο γένος μαχόμενος με εξωγήινα τέρατα στην Αρένα ενός διαστημικού σταθμού, αλλά ο διεφθαρμένος διοργανωτής προσπαθεί να τον σαμποτάρει με κάθε μέσο.

Έχουμε πει άπειρες φορές για την προσφορά της Empire/ Full Moon στο Αμερικάνικο exploitation σινεμά των 80s. Η θρυλική εταιρία του ακόμα θρυλικότερου Charles Band ειδικεύτηκε στην φτηνή επιστημονική φαντασία φτιάχνοντας δεκάδες genre films που ξεχωρίσαν κυρίως λόγω των πρωτότυπων σεναριακών ιδεών και των αρκετά καλών επιπέδων παραγωγής τους. Αυτή τη φορά το πρωτογενές υλικό προέρχεται από το franchise του ROCKY, το οποίο τοποθετείται σε ένα διαστημικό σταθμό για τις ανάγκες της ταινίας- σήμα κατατεθέν του συνολικού έργου της Empire Pictures εκείνη την εποχή.

Βρισκόμαστε σε έναν διαστημικό σταθμό όπου ζουν δεκάδες εξωγήινες φυλές. Το πιο δημοφιλές  σπορ είναι οι σώμα με σώμα μάχες μεταξύ φυλών στην Αρένα, ένα σπορ στο οποίο οι άνθρωποι παραδοσιακά δεν τα πηγαίνουν καλά. Μια από τις διοργανώτριες ονόματι Quinn (Claudia Christian) χάνει έναν από τους καλύτερους παλαιστές της όταν ο τελευταίος μπλέκει σε καβγά με έναν άνθρωπο στο μπαρ του σταθμού και τις τρώει. Στόχος πλέον της όμορφης Quinn είναι να στρατολογήσει τον αφύσικα δυνατό για άνθρωπο Steve (Paul Satterfield), έτσι ώστε όχι μόνο να προκαλέσει τον μόνιμο πρωταθλητή, αλλά και να δώσει νέα ελπίδα για το μέλλον στους εκατοντάδες ανθρώπους που ζουν καταπιεσμένοι και εξαθλιωμένοι στον σταθμό. Όμως, ο διεφθαρμένος διοργανωτής Rokor (Mark Alaimo) μαζί με τους συνεργάτες του θέλει να στήσει τον αγώνα ώστε να ισχυροποιήσει τη θέση του και χρησιμοποιεί κάθε βρώμικο κόλπο για να το πετύχει.
   
Χωρίς να είναι κάποιο αριστούργημα, το ARENA είναι μια αρκετά διασκεδαστική αθλητική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες εκτός από την απροβλημάτιστη και άμυαλη ψυχαγωγία. Δεν υπάρχει βάθος στα δρώμενα και η υπόθεση είναι όσο πιο τίμια όσο θα μπορούσε, αν και στρατηγικά τοποθετημένο χιούμορ υπάρχει αρκετό. Ένας Rocky στο Διάστημα, Empire pictures- style, με όλα τα στοιχεία που συνήθως συναντάμε σε παρόμοιες παραγωγές της εταιρίας να βρίσκονται σε αφθονία. Δεκάδες πολύχρωμοι και γραφικοί εξωγήινοι, ένα εξίσου παρδαλό και κιτς περιβάλλον μέσα στον διαστημικό σταθμό, σχεδόν ασταμάτητη δράση στην Αρένα και περιορισμένων δυνατοτήτων εκτέλεση από τους συντελεστές, είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του ARENA.

Κακά τα ψέματα, προσωπικά δεν βλέπω το λόγο να γίνω υπερβολικά κριτικός με μια ταινία με θέμα αγώνες μεταξύ εξωγήινων τεράτων και ανθρώπων στην Αρένα. Αυτό που περίμενα να δω πριν την έναρξη το είδα, ήταν προβλέψιμο, ήταν «χαζό», ήταν κενό περιεχομένου, αλλά προσωπικά διασκέδασα αρκετά τα 90 αυτά λεπτά. Φανταστείτε το πρόσφατο REAL STEEL με τις μονομαχίες μεταξύ ρομπότ σε πιο low- budget εκδοχή και έχετε μια πλήρη εικόνα του ARENA, το οποίο μπορεί να μην έχει τον προϋπολογισμό και τα μέσα που είχε η blockbuster περιπέτεια του Shawn Levy, αλλά το συναίσθημα είναι σίγουρα εδώ, όσο και η διάσθεση για αυτοπαρωδία.

Πάντως προβλήματα υπάρχουν και μάλιστα αρκετά. Τα στάνταρντς παραγωγής είναι μεν ικανοποιητικά, αλλά αυτή τη φορά η σκηνοθεσία του Peter Manoogian (ELIMINATORS) είναι κάτω από τα αναμενόμενα επίπεδα. Η φωτογραφίας επίσης μοιάζει αρκετά σκοτεινή και ολίγον τι πρόχειρη, για τα στάνταρντς του θρυλικού Mac Ahlberg. Επιπρόσθετα έχουμε μια συνεχόμενη συσσώρευση γραφικών χαρακτήρων και ηχητικών και οπτικών εφέ που από ένα σημείο και μετά κουράζουν δημιουργώντας την αίσθηση της υπερβολής. Τα εφέ του τακτικού συνεργάτη της Empire, John Carl Buechler, είναι σε αρκετά καλό επίπεδο, αλλά το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες σκηνές μονομαχιών υπολείπονται αρκετά σε θέαμα και ρεαλισμό. Αν υπολογίσω επίσης ότι οι μονομαχίες καλύπτουν την συντριπτική πλειοψηφία του χρόνου προβολής, τότε κανείς αντιλαμβάνεται ότι το να είναι απλώς cheesy δεν βοηθάει πολύ.

Από ερμηνείες, ο μπρατσαράς γκόμενος Paul Satterfield παίζει ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς από την εμφάνισή του, αλλά τουλάχιστον η σκηνική του παρουσία είναι καλή παρόλες τις προσπάθειες του υπεύθυνου κοστουμιών να τον υποβαθμίσει με πληθώρα γελοίων κοστουμιών. Η πανέμορφη Claudia Christian είναι μεν αρκετά συχνά στο πλάνο, αλλά υποδυόμενη τον κλισαρισμένο χαρακτήρα της διοργανώτριας μάλλον πάει χαμένη. Παρ’ όλα αυτά έχει αρκετές ατάκες και  παραμένει πάντα η ίδια κακή ηθοποιός που όλοι αγαπήσαμε στο THE HIDDEN και στο  BABYLON 5.

Προσπωπική μου προτίμηση οι περισσότεροι υποστηρικτικοί χαρακτήρες και ειδικότερα ο συνεργάτης του πρωταγωνιστή (Hamilton Camp) και το ζευγάρι των κακών, με τον Marc Alaimo να είναι πολύ δυνατός στο ρόλο του βασικού κακού και τον Armin Shimerman να δίνει μια χιουμοριστική ερμηνεία, τουλάχιστον όσο του επιτρέπει το βαρύ μακιγιάζ του. Οι δύο τους επέστρεψαν σε άλλο διαστημικό σταθμό λίγα χρόνια αργότερα (STAR TREK: DEEP SPACE NINE), όπως και η Claudia Christian με την κούκλα Shari Shattuck στο BABYLON 5, μια σύμπτωση που σίγουρα αξίζει ειδικής αναφοράς.

Όσες και όσοι γνωρίζουν το έργο της Empire/ Full Moon, βάλτε τον εγκέφαλο στο "OFF" και ετοιμαστείτε για ακόμα μια υπέρ- χαβαλετζίδικη ταινία από τον μαγικό κόσμο του Charles Band.

Δεν υπάρχουν γνωστές κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Scream Factory) – Sci fi Movie Marathon, μαζί με τα AMERICA 3000, ELIMINATORS και THE TIME GUARDIAN

Η μοναδική αυτή διαθέσιμη έκδοση είναι χωρίς περικοπές και με 4:3 fullscreen μεταφορά εικόνας.