Τρία σχολιαρόπαιδα πάνω στο παιχνίδι τους εντοπίζουν ένα από τα διαφεύγοντα βαρέλια με το αέριο που στο προηγούμενο μέρος ευθύνεται για την επιστροφή των νεκρών. Άθελά τους το ανοίγουν και τα ζόμπι επιστρέφουν.

Προσωπικά θεωρώ αυτό το δεύτερο μέρος του ROTLD περισσότερο σαν remake παρά σαν sequel της πρώτης ταινίας. Μου δίνει την ίδια εντύπωση όπως το EVIL DEAD 2 συγκριτικά με το πρώτο, ότι μάλλον οι υπεύθυνοι της παραγωγής ήθελαν να κάνουν μια συνέχεια με περισσότερη έμφαση στο κωμικό στοιχείο, παρά να δώσουν συνέχεια στα γεγονότα του πρώτου μέρους.

Αυτή η αίσθηση έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν εντόπισα τους James Karen και Thom Mathews ουσιαστικά ακριβώς στους ίδιους ρόλους με το πρώτο. Ενώ εκεί ήταν φύλακες σε αποθήκη γεμάτη πτώματα για χρήση σε Πανεπιστήμια, τώρα είναι τυχοδιώκτες που ληστεύουν νεκροταφεία για το κέρδος! Περιττό να αναφέρω ότι η περιπέτειά τους στο ROTLD 2 είναι σχεδόν ταυτόσημη με αυτή του πρώτου, και αυτό από μόνο του είναι ένας λόγος για να δει κάποιος τη συγκεκριμένη ταινία. Η σούπερ ατάκα «Πρόσεξε τη γλώσσα σου μικρέ αν σου αρέσει αυτή η δουλειά» είναι παρούσα κι εδώ, και πώς θα μπορούσε να λείπει άλλωστε;

Ήρωας αυτή τη φορά είναι ένα δωδεκάχρονο παιδάκι (Michael Kenworthy), που προσπαθεί να πείσει τους γύρω του ότι οι νεκροί έχουν επιστρέψει και έχουν μια πελώρια λαχτάρα για ανθρώπινα μυαλά!

Από την αρχή του το ROTLD 2 έχει έναν πολύ γρήγορο ρυθμό, που συνδυασμένος με την ατμόσφαιρα μαύρου χιούμορ, αποτελεί το κύριο πλεονέκτημα της ταινίας. Σίγουρα, η φρεσκάδα του ROTLD απουσιάζει ωε ένα σημείο, αλλά οι fans της σειράς και του είδους γενικότερα δε νομίζω να απογοητευτούν και πολύ.

Γενικά το ROTLD 2 χαρακτηρίζεται από μια πιο συντηρητική οπτική γωνία και προσέγγιση του σκηνοθέτη Ken Wiederhorn, ο οποίος στη συνέχεια δήλωσε την απογοήτευσή του από το τελικό αποτέλεσμα, υποβαθμίζοντας κατά την ταπεινή μου γνώμη τόσο την ταινία, όσο και τη δική του προσωπική δουλειά. Αλλά, βέβαια, με άλλο μάτι βλέπει μια δεύτερη συνέχεια μιας πολύ επιτυχημένης ταινίας με ζόμπι ένας fan, και με άλλο ο σκηνοθέτης του που μάλιστα ήθελε εκείνη την εποχή να ξεκόψει κάπως από το σινεμά τρόμου (και ίσως να πάει προς τα blockbusters;). Δυστυχώ για τον ίδιο δεν μοιάζει να τα κατάφερε, μιας και η καριέρα του από εκεί και πέρα δεν έδειξε σημάδια εξέλιξης.

Οπότε μιλάμε για μια ειλικρινή ταινία, χωρίς στολίδια και εφετζίδικη πλοκή που κάνει το λάθος να προσπαθεί να απευθυνθεί σε ευρύτερο κοινό απ’ αυτό του τρόμου. Έτσι, το gore είναι πολύ λιγότερο συγκριτικά με το πρώτο μέρος, ενώ έχουμε πολύ περισσότερο χιούμορ και παλαβή ατμόσφαιρα.

Για τους fans των ζόμπι και του ROTLD, το ROTLD 2 αποτελεί υποχρεωτική παρακολούθηση και δεν νομίζω να απογοητεύσει, αν και πρέπει να τονίσω ότι για κάποιο λόγο τα «πρωτογενή» γλιτσιασμένα ζόμπι που βρίσκονται μέσα στα βαρέλια δεν εκμεταλλεύονται όσο θα έπρεπε ή όσο θα ήθελα.

Ακόμα και έτσι, όμως, έχει πολύ χαβαλέ και άξια παίρνει τη θέση του σαν δεύτερο sequel μιας από τις πιο επιτυχημένες και πιο πρωτότυπες ταινίες τρόμου που βγήκαν ποτέ από τις ΗΠΑ.

To ROTLD 2 κυκλοφορεί στη χώρα μας σε DVD από την Odeon.

R0 Ισπανία (Shark Entertainment)
R1 Αμερική (Warner Bros Home Entertainment)
R2 Σκανδιναβία (Sandrew Metronome)
R2 Μ. Βρετανία (Warner Bros Home Entertainment)
R4 Αυστραλία (Warner Bros Home Entertainment)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές, αλλά όλες περιέχουν το αλλαγμένο soundtrack της ταινίας, εκτός από την Ισπανική που έχει το πρωτότυπο soundtrack που παίχτηκε στις αίθουσες, αλλά έχει 4:3 fullscreen μεταφορά εικόνας.