Ένας μασκοφόρος φονιάς σπέρνει το θάνατο σε Πανεπιστημιακή περιοχή την νύχτα του χορού αποφοίτησης.

Ένα ακόμα slasher της δεκαετίας του ’80, αλλά από τα καλά του είδους μας έρχεται από τον Joseph Zito (FRIDAY THE 13TH PART IV- THE FINAL CHAPTER) με ειδικά gore εφέ από τον Tom Savini. Η ταινία είχε το μερίδιο της από διαβόητη φήμη την εποχή που κυκλοφόρησε μαζί με τα THE BURNING και THE MUTILATOR που ανήκουν στην ίδια συνομοταξία slasher και ο λόγος ήταν η περισσότερο από ότι συνήθως επιμονή στο gore και τη σαδιστική βία.

Από πλευράς πλοκής το THE PROWLER δεν έχει να επιδείξει τίποτα ιδιαίτερο, μιας και ασχολείται με το κλασσικότερο των κλασσικών θέμα ταινιών slasher. Ένας μαυροντυμένος φονιάς επιστρέφει στην Πανεπιστημιούπολη 35 χρόνια μετά την δολοφονία της νεαρής Rosemary κατά τη διάρκεια του χορού αποφοίτησης του 1945 και αρχίζει να σφάζει τον έναν μετά τον άλλο φοιτητή με χαντζάρα και δικράνι, με τον ντόπιο σερίφη να απουσιάζει σε ταξίδι για ψάρεμα και τον βοηθό του να μένει να ξεμπλέξει μόνος την κατάσταση.

Δεν έχει νόημα να ασχοληθώ παραπάνω με την πλοκή, μιας και φαντάζομαι ότι ήδη έχετε καταλάβει πώς εξελίσσεται. Αυτό που έχει νόημα να σχολιαστεί είναι τα εκπληκτικά gore εφέ του Tom Savini, που κάνει εδώ μια από τις κορυφαίες του δουλειές. Τα εφέ είναι απίστευτα αιματηρά και ρεαλιστικά, και είναι ο μοναδικός λόγος που το ξεχώρισε από τις δεκάδες παρόμοιες ταινίες slasher της εποχής, και του έδωσε cult φήμη. Πραγματικά από αυτήν την άποψη το THE PROWLER είναι must για όλους τους κυνηγούς gore, που θα δουν εκπληκτική δουλειά από το Savini τόσο σε έμπνευση όσο και σε εκτέλεση.

Επίσης υπάρχουν και αρκετά ατμοσφαιρικά σημεία που θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουν και αρκετό σασπένς, αλλά δυστυχώς η ρουτινιάρικη ιστορία δεν τα αφήνει να ξεχωρίσουν. Πάντως η τελική σεκάνς του κυνηγητού της Pam (Vicky Dawson) μέσα στο σπίτι με τα καλυμμένα από σεντόνια έπιπλα είναι πολύ αγωνιώδης, παρόλο που όλοι μαντεύουν τι θα γίνει και ποιος τελικά είναι ο μασκοφόρος σφαγέας.

Όπως προανέφερα, όμως, δε χρειάζεται κανείς να ασχοληθεί και πολύ με τα εκτός gore εφέ σημεία του THE PROWLER, μιας και όλα τα έχουμε ξαναδεί πάμπολλες φορές. Ο λόγος, επαναλαμβάνω και τονίζω, για να δει κάποιος το THE PROWLER είναι τα ειδικά εφέ, που μαζί με τα MANIAC και THE BURNING είναι ίσως τα περισσότερα σε ποσότητα και πιο αποτελεσματικά σε ταινία slasher εκείνης της εποχής.

Λαιμοί κόβονται με ανατριχιαστικό ρεαλισμό και λεπτομέρεια, νεαρές φοιτήτριες και φοιτητές παλουκώνονται με το δικράνι, χαντζάρες διαπερνούν το κρανίο σε στυλ HOUSE BY THE CEMETERY και το αίμα ρέει άφθονο και κατακόκκινο. Λίγο σασπένς και καλή ατμόσφαιρα που και που κάνει το THE PROWLER αναγκαία προβολή για τους οπαδούς του τρόμου, που στην τελική δε νομίζω ότι θα χαλαστούν και πολύ από τα κλισέ και τις σεναριακές κακοτοπιές. Ούτως ή άλλως, δεν είναι όλες οι ταινίες slasher MANIAC ή THE SLAYER, αλλά το THE PROWLER έχει μια αιματηρή γοητεία που εμένα προσωπικά με ικανοποίησε, και πιστεύω πως θα κάνει το ίδιο και με τους περισσότερους ομοϊδεάτες μου!

Απλά λίγη προσοχή, γιατί ο κος Savini δεν χαρίζει κάστανα εδώ!

Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Blue Underground)
R2 Γερμανία (Red Video)

Και οι δύο εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη η R0 Αμερικής, με αναμορφική 1,85:1 μεταφορά και από extras ηχητικό σχολιασμό από Joseph Zito και Tom Savini, και behind the scenes ντοκυμανταιράκι για τα gore εφέ της ταινίας με τον Tom Savini. Επίσης περιέχει το trailer και stills gallery.

Η R2 είναι 4:3 fullscreen με πολύ μέτρια εικόνα και μόνο τον γερμανικό ήχο, και δεν περιέχει extras.