Σχόλια:  Από τα ονόματα των Charles Band και John 'Bud' Cardos καταλαβαίνει κανείς ότι είμαστε βαθιά σε b-movie περιοχές με αυτήν την όχι ιδιαίτερα επιτυχημένη αλλά αξιαγάπητη ταινιούλα επιστημονικής φαντασίας από την εποχή που τέτοιες κυκλοφορούσαν κατά δεκάδες. Όσοι είναι φίλοι του site μας ίσως θυμούνται το όνομα του John 'Bud' Cardos από εκείνο το τραγελαφικό θριλεράκι επιστημονικής φαντασίας με τίτλο THE DARK, το οποίο παρόλα τα φανταχτερά ονόματα του cast απέτυχε παταγωδώς στα περισσότερα μέτωπα.
Το THE DAY TIME ENDED είναι μια βελτίωση από το THE DARK, αλλά σίγουρα όχι πολύ μεγάλη. Πάντως είναι αυτό που θα ονόμαζε κανείς με ασφάλεια «cult ταινία επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’70.». Μπορεί να είναι γυρισμένο το 1980, αλλά όλα στην ταινία «φωνάζουν» ‘70’s!
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια απομακρυσμένη κατοικία στην μέση της ερήμου, όπου μετακομίζει μια οικογένεια. Και μιλάμε για πλήρη οικογένεια, με τον παππού, τη γιαγιά, τη μαμά, το μπαμπά και τα δύο παιδιά, ένα 14χρονο αγόρι και ένα μικρό κοριτσάκι. Νωρίτερα, πληροφορούμαστε για ένα αστρικό φαινόμενο που έλαβε χώρο στην περιοχή λίγο πριν, ενώ οι πρωταγωνιστές κάνουν ξεκάθαρο το γεγονός ότι το νέο τους σπιτικό υποστηρίζεται εξ ολοκλήρου από ηλιακή ενέργεια.
Δεν περνάει πολύς χρόνος και τα αποτελέσματα του αστρικού φαινομένου γίνονται αντιληπτά στο μικρό κορίτσι της οικογένειας. Παράξενες γεωμετρικές κατασκευές αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στην περιοχή, πολύχρωμα φώτα και κοσμικοί θόρυβοι, ενώ σιγά- σιγά εμφανίζονται και στοιχεία που δείχνουν ότι πρόκειται για εξωγήινη παρέμβαση.
 Στην αρχή οι υπόλοιποι δεν πιστεύουν τη μικρούλα, αλλά η εμφάνιση παράξενων ιπτάμενων αντικειμένων μικρού μεγέθους που μοιάζουν σαν διαστημόπλοια, καθώς η πέρα από κάθε λογική εξήγηση εμφάνιση δύο λαστιχένιων stop- motion τεράτων, τους πείθουν ότι βρίσκονται σε μια δίνη του χρόνου, όπου παρόν, παρελθόν και μέλλον συναντώνται.
 Αυτά από πλευράς πλοκής, μιας και το σύνολο της ταινίας από εκεί και πέρα καταπιάνεται με τις προσπάθειες της οικογένειας να ξεφύγουν από τη μανία της δίνης του χρόνου και τα διάφορα πλάσματα τα οποία φέρνει στην αυλή του σπιτιού τους. Έχουμε πολύχρωμα φώτα, εμφανίσεις UFO στο ουρανό και, φυσικά, τα δύο stop- motion τέρατα που προαναφέραμε, σε μια παρωχημένη σκηνή μάχης που λες και βγήκε από προγενέστερες παραγωγές. Δεν έχουμε εξηγήσεις για το τι συμβαίνει, ούτε πώς οι ήρωες κατάλαβαν περί τίνος πρόκειται, αλλά ούτε και υπάρχει καμία απολύτως ανάλυση χαρακτήρων. Το θέαμα που προσφέρει ο John 'Bud' Cardos και η παρέα του είναι τίμιο και ξεκάθαρο.
Μην περιμένετε οσκαρικές ερμηνείες, με μοναδική φωτεινή εξαίρεση την μικρούλα Natasha Ryan που εντυπωσιάζει όσο χρόνο βρίσκεται στο πλάνο. Οι υπόλοιποι είναι απλά αποδεκτοί και «δένουν» με το υπόλοιπο κλίμα της ταινίας. Πάντως, οι fans της Ε/Φ των 70’s σίγουρα κάτι θα βρουν που να τους τραβήξει στο THE DAY TIME ENDED, είτε αυτό είναι τα ψυχεδελικά πλάνα των χρωμάτων και των διαφόρων UFO που εμφανίζονται στο σπίτι, είτε η αρκετά καλή μουσική, είτε ακόμα τα δύο cheesy τέρατα που όσο αταίριαστα και αν είναι, έχουν το γούστο τους.
 Γενικά η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια εκδοχή του CLOSE ENCOUNTERS OF THE THIRD KIND με απειροελάχιστο budget και χωρίς τόσο ψαγμένο σενάριο και εξέλιξη. Ακόμα κι έτσι, το THE DAY TIME ENDED έχει την ακαταμάχητη γοητεία των b-movies της εποχής, που εμένα προσωπικά με έκανε να το συμπαθήσω αρκετά. Ίσως να έβαλε και το χεράκι του το χωρίς καμία λογική φινάλε, που παρόλη την τρέλα του δίνει μια αισιόδοξη νότα στην κατάληξη των πρωταγωνιστών. Συνήθως σε αντίστοιχες παραγωγές τα φινάλε είναι κάπως πιο πεσιμιστικά, σε μια προσπάθεια να κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση στο κοινό. Όμως ο John 'Bud' Cardos και η παρέα του προτίμησαν το πιο «Χολιγουντιανό» φινάλε, γεμάτο ελπίδα και αισιοδοξία, παρόλο που δεν έχει καμία απολύτως λογική.
 Έτσι συμπληρώνονται 75 λεπτά γεμάτα b-movie συγκινήσεις και ατμόσφαιρα ‘70’s, που τουλάχιστον για εμένα προσωπικά έδωσαν την προστιθέμενη αξία που πάντα ψάχνω από τέτοιες ταινίες.
Χαζό, παράλογο, cheesy και φτηνιάρικο, το THE DAY TIME ENDED είναι απλά μια ακόμα κλασσική b-movie του μεγάλου έτους 1980 που είτε το δείτε μόνοι σας είτε με τα παιδιά σας, το αποτέλεσμα δύσκολα θα είναι διαφορετικό από την αγνή και καθαρή άμυαλη ψυχαγωγία.
|
