Σχόλια:  Να πω την αλήθεια, μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει να βρω ταινία του Sergio Martino που να μη μου αρέσει. Βλέποντας το HANDS OF STEEL να περιμένει να ξεκινήσει στο DVD player μου, σκέφτηκα ότι «να η ευκαιρία». Παντελώς άγνωστο, από μια περίοδο που το Ιταλικό εμπορικό σινεμά δεν γνώριζε και τις καλύτερες μέρες του, χωρίς σοβαρή κυκλοφορία σε DVD παρά μόνο εκείνες τις budget εκδόσεις με πολλές ταινίες που προέρχονται από VHS master (όπως η δική μου κόπια), και διφορούμενα σχόλια από την διεθνή cult κοινότητα έδιναν αρκετές πιθανότητες για μια από τις πιο μέτριες προσπάθειες του Ιταλού σκηνοθέτη.
Όμως για άλλη μια φορά διαψεύστηκα πανηγυρικά, μιας και το HANDS OF STEEL είναι μια καθ’ όλα τίμια περιπέτεια δράσης με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, αρκετή και καλή δράση και πλοκή η οποία μπορεί να μην είναι για Όσκαρ, αλλά σίγουρα έχει ένα ενδιαφέρον και εξελίσσεται. Με λίγα λόγια, τυπική συνταγή παραγωγών του Sergio Martino.
Η ταινία ανήκει στον ευρύτερο χώρο των Post- Apocalyptic ταινιών, με αρκετές επιρροές από το BLADE RUNNER και THE TERMINATOR, την ταινία που αντιγράφτηκε περισσότερο από κάθε άλλη (με πιθανή εξαίρεση το ROBOCOP) την περίοδο του 2ου μισού της δεκαετίας του ’80 από το Ιταλικό σινεμά και γενικότερα το παγκόσμιο σινεμά επιστημονικής φαντασίας χαμηλού προϋπολογισμού. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για ένα τυπικό γουέστερν με όλα τα στοιχεία που συναντάμε σ’ αυτά που απλά διαδραματίζεται σε κάποιο υποτιθέμενο κοντινό μέλλον.
Ένας τυπάς ονόματι Paco, που τυγχάνει να είναι ανδροειδές, αποτυγχάνει να σκοτώσει έναν επιφανή επιστήμονα που κρατάει στα χέρια του τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους σε μια εποχή όπου τα πάντα είναι μολυσμένα. Ο τελευταίος τελικά επιζεί και οι υπόλοιποι εξαπολύουν ανθρωποκυνηγητό για τον Paco, ο οποίος καταφεύγει σε ένα μικρό ξενοδοχείο στην έρημο για να βρει τη χαμένη του ανθρωπιά. Εκεί πιάνει φιλίες με την ιδιοκτήτρια Janet Agren, αλλά οι τσαμπουκαλήδες θαμώνες δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί, με ηγέτη τον George Eastman.
Οι θαμώνες τυχαίνει να ασχολούνται με το μπραντεφέρ, και προκαλούν τον Paco σε μονομαχία συνεχώς, βάζοντας σε κίνδυνο την Agren που έχει γίνει πλέον κολλητή του. Αυτός της εκμυστηρεύεται ότι όντως προσπάθησε να σκοτώσει τον επιστήμονα που αναφέραμε προηγουμένως, αφού είχε προγραμματιστεί από την οργάνωση με αρχηγό τον κακό John Saxon για τη συγκεκριμένη αποστολή. Όμως τη στιγμή της εκτέλεσης, η ανθρώπινη πλευρά του υπερίσχυσε και έτσι απλά τραυμάτισε τον καθηγητή, κάτι που έκανε τον John Saxon και δυο κυνηγούς κεφαλών που είναι στη δούλεψή του να τον πάρουν στο κυνήγι.
Σε γενικές γραμμές αυτή είναι η ιστορία, η οποία μπορεί να μοιάζει κάπως περίπλοκη, αλλά πιστέψτε με, δεν είναι! Συγκεκριμένα μου κάνει εντύπωση η ύπαρξη 6 (!) ονομάτων στα credits για το σενάριο, ιδίως όταν δύο από αυτά είναι των Dardano Sacchetti και Ernesto Gastaldi που μόνοι τους έχουν γράψει ίσως τα περισσότερα σενάρια του Ιταλικού σινεμά της εποχής. Κάποιες τρύπες υπάρχουν στην ιστορία, αλλά αυτά είναι θέματα για τελειομανείς, κάτι που εμείς σίγουρα δεν είμαστε!
 Οπότε αυτό που μένει είναι μια αρκετά ευχάριστη περιπετειούλα, που ξεκινάει κάπως νωχελικά, αποκρύπτοντας τις «κρίσιμες» πληροφορίες από το θεατή έτσι ώστε να τις βγάλει στη φόρα την κατάλληλη στιγμή. Μόλις η δράση ξεκινάει, έχουμε κυνηγητά με αρκετό και καλό πιστολίδι, μονομαχίες μπραντεφέρ του Paco με τους ντόπιους μάγκες όπως τον George Eastman που όμως δεν γνωρίζουν ότι ο Paco είναι ανδροειδές και έτσι παίρνουν κατάκαρδα την ήττα, βοηθώντας τους κακούς κυνηγούς κεφαλών να τον πιάσουν. Ένας απ’ αυτούς είναι ο μακαρίτης Claudio Cassinelli ο οποίος έχασε τη ζωή του σε ατύχημα με το ελικόπτερο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας.
Από ερμηνείες, τα γνωστά, με τον John Saxon να τα δίνει όπως πάντα όλα και να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, τον George Eastman όπως ακριβώς τον ξέρουμε και τον αγαπάμε, την Janet Agren να δίνει μια αρκετά καλή ερμηνεία, ενώ υπάρχει και ένας αρκετά σύντομος ρόλος του πάντα παρόντα σε τέτοιου είδους ταινίες Donald O'Brien που υποδύεται έναν παρανοϊκό επιστήμονα. Μόνη παραφωνία είναι η εντελώς «ξύλινη» ερμηνεία του πρωταγωνιστή Daniel Greene, που όμως σίγουρα δεν επελέγη λόγω των υποκριτικών του δυνατοτήτων, αλλά περισσότερο λόγω της εντυπωσιακής του γράμμωσης και μυών.
Από εκεί και πέρα έχουμε σκηνικά που λογικά θα ικανοποιήσουν τους φίλους του Ιταλικού σινεμά δράσης, όπως τη μονομαχία α λα BLADE RUNNER του Paco με ένα εξαιρετικά ευλύγιστο θηλυκό ανδροειδές και την τελική μάχη με τον κραδαίνοντα ένα κανόνι laser John Saxon. Κάποιες απ’ αυτές τις σκηνές είναι εντυπωσιακές και άλλες cheesy και τετριμμένες, όλες όμως έχουν την απαραίτητη γοητεία που θα περίμενε κανείς από μια ταινία του Sergio Martino. Κάποια αρκετά καλά ειδικά εφέ του έμπειρου Sergio Stivaletti δίνουν την προστιθέμενη αξία, και αυτό που τελικά μένει είναι μια απόλυτα διασκεδαστική ταινία ιδιαίτερα χαμηλού προϋπολογισμού που ίσως να άξιζε κάτι καλύτερο από την DVD έκδοση ποιότητας VHS που υπάρχει σήμερα.
Ιδανική περίπτωση για τους φίλους της παλιάς καλής σχολής trash- δράσης του μέσου της δεκαετίας του ’80 με την υπογραφή του Sergio Martino, που για εμένα προσωπικά αποτελεί εγγύηση ποιοτικής ψυχαγωγίας.
|
