Σχόλια:  Ξεκινώντας ακριβώς από εκεί που σταμάτησε το BASKET CASE 2, κομπλέ με επανάληψη του οργιώδους φινάλε του, έχουμε τον Duane να βρίσκεται στο πλησιέστερο άσυλο φρενοβλαβών, δεμένος με ζουρλομανδύα και χωρισμένος από τον Belial. Εντωμεταξύ, ο τελευταίος ετοιμάζεται να γίνει πατέρας με την παρτενέρ του να είναι σχεδόν έτοιμη να γεννήσει το σπόρο της απίστευτης σκηνής σεξ που όλοι απολαύσαμε στο προηγούμενο επεισόδιο και η Γιαγιά Ruth έχει αρχίσει να χωνεύει το θάνατο της αγαπημένης της ανιψιάς, οπότε ανοίγει τις πόρτες του μικρού χωριού φρικιών της ξανά στον Duane.
Αυτός, φανερά διαταραγμένος και με μόνο στόχο να ξαναβρεί τον αδελφό του, ο οποίος όμως του κρατάει μούτρα μετά την τελευταία τους αιματηρή οικογενειακή συνάντηση, προσπαθεί να βρει τρόπο να ξεφύγει από τα δεσμά του ζουρλομανδύα και το σπίτι της Γιαγιάς Ruth, στο οποίο ουσιαστικά βρίσκεται φυλακισμένος.
 Για τις ανάγκες της γέννας της μέλλουσας μητέρας, όλα τα καλά παιδιά μεταφέρονται στο σπίτι ενός έμπιστου γιατρού, ο γιος του οποίου μαθαίνουμε είναι από την σχέση του γιατρού με την Γιαγιά Ruth και, προβλέψιμα, έχει κι αυτός τις αναγκαίες παραμορφώσεις έτσι ώστε να είναι το αγαπημένο παιδί της μαμάς.
Όπως είναι φυσιολογικό, γρήγορα τους παίρνουν χαμπάρι δυο τοπικοί μπάτσοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται να τσεπώσουν το 1 εκατομμύριο δολάρια της αμοιβής για τη σύλληψη των δίδυμων Duane και Belial, οπότε κάνουν ντου στο σπίτι του γιατρού αγνοώντας τη φύση των παρευρισκόμενων σ’ αυτό, και ότι η σύντροφος του Belial μόλις έφερε στη ζωή τα… δωδεκάδυμα του κατοίκου του καλαθιού. Έντρομοι πυροβολούν τη μητέρα, αρπάζουν τα βρέφη και φεύγουν τρέχοντας από το σπίτι. Όμως ο Belial και τα άλλα παιδιά θέλουν εκδίκηση, ενώ στην ιστορία μπλέκει και ο τοπικός σερίφης με την ελαφρών ηθών κόρη του.
Ακολουθεί το αιματηρό γλέντι που είχαμε στερηθεί σε μεγάλο βαθμό στο BASKET CASE 2 και που εδώ ο Henenlotter προσφέρει απλόχερα, μαζί με ένα καταπληκτικό τραγούδι τίτλων και την αναγκαία προσθήκη κατάμαυρου χιούμορ. Μοιραία, το BASKET CASE 3 επιτυγχάνει σε όλα σχεδόν τα επίπεδα, παρόλο που η σεναριακή του βάση είναι στην καλύτερη περίπτωση ευκαιριακής φύσης.
Η ιστορία επικεντρώνεται στους πρωταγωνιστές, τα υπόλοιπα «Φρικιά» αποκτούν τη θέση τους στην ιστορία χωρίς να μονοπωλούν τον χρόνο και με την προσθήκη των καλύτερων ειδικών εφέ στην τριλογία έχουμε ένα 90λεπτο αιματηρού χαβαλέ που τιμάει την κληρονομιά της 1ης ταινίας, αλλά που μεταβιβάζει για άλλη μια φορά το ενδιαφέρον στο κωμικό στοιχείο. Η αίσθηση του sleaze που υπήρχε στο BASKET CASE και σε μικρότερο βαθμό στο BASKET CASE 2 έχει αντικατασταθεί από την παλαβομάρα που συναντάμε συνήθως σε παραγωγές της Troma και του Lloyd Kaufman.
 Μετά την κατά γενική ομολογία αποτυχία του δεύτερου επεισοδίου, αυτή την μετατόπιση λογικά θα φάνηκε αναπόφευκτη για τον Henenlotter και τους συντελεστές, οπότε επανήλθαν δριμύτερα τα gore εφέ, με αρκετές σκηνές σήμα- κατατεθέν του σκηνοθέτη όπως τη στιγμή της γέννας και την επιδρομή του Belial στο αστυνομικό τμήμα όπου κρατούνταν τα παιδιά του. Έχουμε και λίγο από τη μυθολογία των Χ-Men, με την Γιαγιά Ruth να αναλαμβάνει καθήκοντα Xavier και στο φινάλε να κηρύσσει την ανεξαρτησία των μεταλλαγμένων, αλλά και ευχάριστες σεναριακές πινελιές, όπως για παράδειγμα οι κατασκευές του γιου της Γιαγιάς Ruth και η αρματωσιά στυλ- ROBOCOP του Belial στις τελικές σκηνές.
Όλα μια χαρά, δηλαδή, για τους απανταχού φίλους των b-movies με αίσιο και ποιοτικό τέλος στην τριλογία του BASKET CASE.
|
