Σε μια επαρχιακή Αμερικάνικη πόλη ορυχείων, εκατοντάδες αράχνες εκτίθενται σε μια τοξική ουσία που τις κάνει να μεγαλώσουν σε τεράστιες αναλογίες. Ένας κάτοικος της πόλης μαζεύει μια ομάδα επίλεκτων πολιτών για να πολεμήσουν τις μεταλλαγμένες αράχνες, που σπέρνουν τον τρόμο στην πόλη.
Σχόλια:
Υπό νορμάλ συνθήκες το όνομα του David Arquette στα credits κάποιας ταινίας θα με προδιάθετε αρνητικά. Όμως πώς να χάσει κανείς με μια ταινία που λέγεται EIGHT LEGGED FREAKS, τίτλος που περιγράφει απόλυτα την ατμόσφαιρα και τη γλεντζέδικη διάθεση της.
Το EIGHT LEGGED FREAKS έχει όλα τα στοιχεία που έκαναν τις φτηνιάρικες παραγωγές Ε/Φ με επιδρομές τεράτων σε μικρές πόλεις στη μέση του πουθενά της δεκαετίας του ’50 τόσο αγαπητές, με τη διαφορά ότι τις εκμοντερνίζει κατά κάποιο τρόπο χρησιμοποιώντας τα αρτιότερα ειδικά εφέ της σημερινής εποχής.
Όλα τα απαραίτητα κλισέ του είδους είναι παρόντα σε αυτή την κατά βάση οικογενειακή ταινία, που έχει τα υπέρ της και τα κατά της. Στα υπέρ, ο πολύ καλός ρυθμός, που είναι γρήγορος και χωρίς φλυαρίες στην περισσότερη διάρκεια. Επίσης οι σκηνές δράσης είναι πολύ καλογυρισμένες, και ουσιαστικά ασταμάτητες, βοηθώντας στο να συντηρείται ο ρυθμός. Έχει αρκετό χιούμορ- αν και συχνά κλισαρισμένο και με φανερούς mainstream προσανατολισμούς- όσο θα χρειαζόταν για μια ταινία επίθεσης μεταλλαγμένων αραχνών, ενώ το budget της είναι εμφανέστατα παραπάνω από ικανοποιητικό. Γνώριμες και εμπορικές φάτσες κατέχουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ξεκάθαρο δείγμα ότι το EIGHT LEGGED FREAKS δεν είναι το gore-πάρτυ που θα μπορούσε να είναι.
Η υπόθεση πραγματικά δεν έχει νόημα να σχολιαστεί, όσο και το αν υπάρχουν ξαφνικές αλλαγές στην πλοκή ή ανάλυση χαρακτήρων. Το EIGHT LEGGED FREAKS είναι υπέρ- προβλέψιμο, από την αρχή ως το τέλος, αλλά είναι πάρα μα πάρα πολύ διασκεδαστικό. Τώρα που το σκέφτομαι, οι μόνοι που υπάρχει έστω και μια αμυδρή περίπτωση να τρομάξουν με το EIGHT LEGGED FREAKS είναι αυτοί που έχουν φοβία με τις αράχνες, αν και το γιγάντιο μέγεθός τους τις κάνει κατά τη γνώμη μου ακόμα λιγότερο τρομακτικές, και σε κάθε περίπτωση αστείες σε σύγκριση με τις πολύ πιο ρεαλιστικές αράχνες του ARACHNOPHOBIA.
Οι υπόλοιποι θα περάσουν περίπου 90 λεπτά χαβαλέ χωρίς προβληματισμούς, με τις πολύ καλές ομολογουμένως σκηνές μαχών μεταξύ καραμπινοφόρων ντόπιων και των οκτάποδων φρικιών του τίτλου, τις κρύες ατάκες του David Arquette και το απίστευτα κλισαρισμένο αλλά πάντα εντυπωσιακό φινάλε. Από πλευράς περιεχομένου για τους φίλους των b-movies Ε/Φ με επιδρομές τεράτων, το EIGHT LEGGED FREAKS παραδίδει και με το παραπάνω.
Η κυριότερη διαφωνία μου έχει να κάνει με τα εφέ των αραχνών, που αν και πετυχαίνουν σχεδόν τέλεια την φυσική κίνηση των εντόμων, η εμφάνισή τους έχει μια σχεδόν καρτούν αίσθηση, που τελικά τις κάνει όσο αποτελεσματικές όσο τα πολύ πιο πρωτόγονα γιγάντια μυρμήγκια του THEM (1954) ή την αράχνη του TARANTULA (1957). Κάτι σαν τον ψηφιακό HULK δηλαδή.
Επίσης διαμαρτύρομαι για την παντελή έλλειψη gore από την ταινία, αλλά φαντάζομαι ότι η πλειοψηφία των θεατών που θα δουν την ταινία δεν θα το παρατηρήσει καν. Απλά ίσως να έδινε ακόμα περισσότερο χρώμα.
DVD Notes:
Η ταινία κυκλοφορεί σε DVD της Audio Visual
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R1 Αμερική (Warner Bros Home Entertainment) R2 Γαλλία (Warner Bros Home Entertainment) R2 Γερμανία (Warner Bros Home Entertainment) R2 Ιταλία (Warner Bros Home Entertainment) R2 Σκανδιναβία (Warner Bros Home Entertainment) R2 Ηνωμένο Βασίλειο (Warner Bros Home Entertainment) R4 Αυστραλία (Roadshow Home Entertainment)
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές, με αναμορφική 2.35:1 widescreen μεταφορά και όλες περιέχουν τα ίδια extras με την Ελληνική έκδοση. Οι R1 Αμερικής και R4 Αυστραλίας έχουν πρόσθετα το Creepy Crawley Giant Essay (κείμενο).
