Δύο κατάδικοι που έχουν αποδράσει βρίσκονται αντιμέτωποι με μαφιόζους και ζόμπι σε ένα απομακρυσμένο δάσος στο οποίο δρουν μυστηριώδεις υπερφυσικές δυνάμεις
Σχόλια:
Το VERSUS θυμίζει λιγάκι τις low budget παραγωγές Kung Fu από το Χονγκ Κονγκ που βλέπαμε στα θερινά σινεμά τη δεκαετία του ’80, και ως τέτοια εμένα με άφησε με ένα πλατύ χαμόγελο στο στόμα όταν τελείωσε. Η κύρια διαφορά είναι ότι ο προϋπολογισμός του είναι φανερά μεγαλύτερος από τις περισσότερες αυτές ταινίες (αν και μάλλον όχι πολύ μεγαλύτερος), και ότι το VERSUS είναι μια ταινία δράσης με ζόμπι. Αλλά η κύρια ομοιότητά τους είναι ότι οι περισσότερες ταινίες αυτής της εποχής, όπως και το VERSUS, δεν έχουν υπόθεση. Κι όταν κάθε 5 λεπτά το πολύ βλέπουμε εντυπωσιακές μάχες, πιστολίδι και αντισυμβατικό kung fu τι να την κάνουμε την υπόθεση; Στο κάτω- κάτω το VERSUS είναι ξεκάθαρο ότι απευθύνεται σε φίλους της δράσης, και δεν εννοώ τους ίδιους που τους άρεσαν τα Ιπτάμενα Στιλέτα ή το MISSION IMPOSSIBLE!
Με δικαιολογία μια ψιλοχαζή ιστορία σχετικά με το Δάσος της Ανάστασης, ακολουθούμε την πορεία μιας άκρως ενδιαφέρουσας και αταίριαστης παρέας ανθρώπων μέσα στο δάσος. Ένα δάσος που κρύβει εκπλήξεις τόσο για τον Κρατούμενο KSC2-303 (Tak Sakaguchi), όσο και για τους πολεμοχαρείς μαφιόζους της Yakuza που πρέπει να διατηρήσουν αυτόν και την μυστηριώδη γυναίκα (Chieko Misaka) ζωντανούς για τον ερχομό του ακόμα πιο μυστηριώδη άνδρα (Hideo Sakaki) που φαίνεται να έχει κανονίσει την όλη φάση. Αυτό φυσικά δίνει περιθώριο στον KSC2-303 να μπλεχτεί σε αρκετούς θεαματικούς καβγάδες και μάχες με τα μέλη της Yakuza και τα ζόμπι, που ολοένα και αρχίζουν να πληθαίνουν και να επιτίθενται στους υπόλοιπους. Και μιλάμε τόσο για επιθέσεις με kung fu κινήσεις, όσο και με όπλα! Αυτά τα ζόμπι είναι πιο πολυμήχανα κι απ’ αυτά του THE NIGHTS OF TERROR! Πάνω στον πανικό και πριν καλά καλά καταλάβουν τι συμβαίνει, ο KSC2-303 παίρνει την κοπέλα και φεύγουν μέσα στο δάσος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μάθουμε ότι κάτι παίζεται, κι έχει σχέση με το παρελθόν τους, αλλά πιστέψτε με, δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το VERSUS κινείται από εδώ και πέρα στο ίδιο μοτίβο: το σκάνε οι δύο, τους κυνηγούν οι Yakuza, και που και που σκάνε μύτη και λίγα ζόμπι ώστε ο Susumu Nakatani να κάνει επίδειξη των πολύ καλών gore εφέ του. Και έχει πολύ πράμα το VERSUS από αυτήν την άποψη. Κεφάλια σπάνε και σκάνε, διαμελισμοί, λίγο κανιβαλισμός, μέχρι και την κλασσική πλέον «θέα μέσα από το σώμα» που πρωτοείδαμε στο CANNIBAL APOCALYPSE με εκείνη την αξέχαστη σκηνή του θανάτου του ινδάλματος των σπλατεράδων John Morghen από την αστυνομία μέσα στον υπόνομο. Η δράση του VERSUS είναι ασταμάτητη και καταιγιστική, με μάχες με σπαθιά, πιστολίδι και kung fu μέχρι τελικής πτώσεως. Όλα συνοδεία της μπιτάτης drum & bass μουσικής του Nobuhiko Morino, που στις ήρεμες στιγμές της ταινίας γίνεται εξαιρετικά ατμοσφαιρική και υποβλητική. Λογική δεν υπάρχει στα δρώμενα, μιας και μιλάμε τελικά για κάποιες αρχαίες οντότητες που ζουν εδώ και 500 και βάλε χρόνια, αλλά έχουμε τη λογική της ταινίας, που θέλει αφενός τον KSC2-303 να παλεύει για να θυμηθεί τα στοιχεία του παρελθόντος και γιατί είναι τόσο σημαντικός για τον μυστηριώδη χαρακτήρα του Hideo Sakaki, και τον τελευταίο να του στήνει παγίδα για να τον προκαλέσει να πάει με τα νερά του. Όμως πάλι έπεσα στην παγίδα και συζητάω την υπόθεση, κι αυτό είναι τουλάχιστον άτοπο για μια ταινία σαν το VERSUS. Η δράση είναι η ουσία, και απ’ αυτή δόξα το θεό! Πραγματικά πολύ πράμα! Έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και για τον τρελό Yakuza με το πράσινο πουκάμισο, που είναι όλα τα λεφτά, κάτι μεταξύ Bruce Lee μετά από κατάποση των αγαπημένων του ψυχαγωγικών ουσιών, και Sonny Chiba στα πολύ παρανοϊκά του, και γίνεται ακόμα καλύτερος όταν ο μυστηριώδης αρχηγός τον μετατρέπει σε ζόμπι. Πραγματικά άπαιχτος!
Έχουμε και χιούμορ, ηθελημένο και μη, που προκύπτει τόσο από την υπερβολή των σκηνών δράσης και το άφθονο σε στυλ BRAINDEAD gore, όσο και από ορισμένα καλοσχεδιασμένα αστειάκια του Kitamura.
Tο μοναδικό μου πρόβλημα με το VERSUS είναι η υπερβολικά μεγάλη για ταινία του είδους διάρκειά του, που από ένα σημείο και μετά το κάνει επαναλαμβανόμενο, ενώ ρίχνει τη δράση σε αδιέξοδα και μειώνει την επίδρασή της στο θεατή. Φυσικά λίγη σφαγή με τα ζόμπι διορθώνει κάπως τα πράγματα, ενώ η τελική μονομαχία των 2 πρωταγωνιστών είναι πραγματικά εκπληκτικά σκηνοθετημένη και φωτογραφημένη, και θυμίζει λιγάκι MATRIX πιο πολύ από πλευράς καλλιτεχνικής διεύθυνσης παρά της πραγματικής χορογραφίας. Ούτως ή άλλως στο MATRIX οι σκηνές δράσης και μαχών όσο εντυπωσιακές και να ήταν, ήταν γενικά προβλέψιμες αφού ποτέ κανείς δεν πάθαινε τίποτα! Εδώ όμως......
Γενικά αν σας αρέσει η δράση πολεμικών τεχνών, μάχες με σπαθιά, ζόμπι και πολύ gore, μην χάσετε το VERSUS. Με τίποτα!
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές, με ορισμένες να περιέχουν το Director’s Cut και άλλες την έκδοση που προβλήθηκε στους κινηματογράφους (R-rated).
Η καλύτερη είναι η Ιαπωνική Ultimate Edition, με την Ultimate έκδοση της ταινίας που δεν υπάρχει σε καμία άλλη έκδοση και τόνους από extras αλλά δυστυχώς δεν περιέχει υπότιτλους.
Αν δε μιλάτε Γιαπωνέζικα, προτιμήστε την R1 Special Edition Αμερικής (Media Blasters (Tokyo Shock)) σε 2 DVD με αναμορφική μεταφορά, 3 κανάλια ήχου (Ιαπωνικό 5.1, Ιαπωνικό 2.0, Αγγλικό 2.0), και σχεδόν 2 ώρες από extras, όλα με αγγλικούς υπότιτλους.
Το 
Με δικαιολογία μια ψιλοχαζή ιστορία σχετικά με το Δάσος της Ανάστασης, ακολουθούμε την πορεία μιας άκρως ενδιαφέρουσας και αταίριαστης παρέας ανθρώπων μέσα στο δάσος. Ένα δάσος που κρύβει εκπλήξεις τόσο για τον Κρατούμενο KSC2-303 (
Έχουμε και χιούμορ, ηθελημένο και μη, που προκύπτει τόσο από την υπερβολή των σκηνών δράσης και το άφθονο σε στυλ 
