Μια ομάδα ανθρώπων πρέπει να παλέψει για επιβίωση όταν εισέρχονται στο πεδίο δράσης ενός ανθρωποφάγου ερημίτη.
Σχόλια:
Λίγο μετά το θάνατο του μεγάλου άρχοντα του exploitation Joe D’Amato το 1999, ο Γερμανός σκηνοθέτης Andreas Schnaas, γνωστότερος για τη δουλειά του στα VIOLENT SHIT 1 και 2, αποφάσισε να γυρίσει ένα σχεδόν ερασιτεχνικό remake του κλασσικού ANTROPOPHAGUS του Joe D’Amato σαν φόρο τιμής στο μεγάλο Ιταλό δημιουργό που τάραξε το κινηματογραφικό κατεστημένο κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Το αποτέλεσμα ήταν το ANTHROPOPHAGOUS 2000, μια σχεδόν πιστή διασκευή του κλασσικού έργου με τον George Eastman στο ρόλο του ανθρωποφάγου, με περίπου τα ίδια πενιχρά μέσα με τα οποία γυρίστηκε και το πρωτότυπο. Ο Schnaas μεταφέρει τη δράση σε Ιταλικό νησί και εμπλουτίζει την ταινία με όσο περισσότερο gore μπορεί. Το πρωτότυπο είχε κι αυτό το μερίδιό του από αιματοβαμμένα πτώματα, εντόσθια και γενικά ντοματόζουμο, αλλά το remake του Schnaas το κάνει να μοιάζει σαν μια βόλτα στο πάρκο συγκριτικά.
Η ιστορία είναι ακριβώς η ίδια, με τη διαφορά ότι ξεκινάει από τη σπηλιά του ανθρωποφάγου όπου κάποιοι αστυνομικοί αρχίζουν να διαβάζουν το ημερολόγιο του Νίκου Καραμανλή, που εξιστορεί την κύρια πλοκή της ταινίας, με την παρέα των νεαρών τουριστών να καταφθάνουν στο νησί για να το βρουν έρημο, μιας και ο κ. Καραμανλής είχε προηγουμένως φροντίσει γι αυτό με το να εξοντώσει τους κατοίκους για να κορέσει την πείνα του για ανθρώπινη σάρκα. Όπως και στο πρωτότυπο, η ιστορία του ανθρωποφάγου είναι ακριβώς ίδια και οι μόνες διαφορές πηγάζουν από το υπερβολικό gore και το απόλυτα περιττό κατά τη γνώμη μου γύρισμα της πλοκής στο φινάλε, όπου ο Schnaas δεν μένει πιστός στην ιστορία του D’Amato.
Όπως προανέφερα, ο προϋπολογισμός είναι πενιχρός, όπως στις περισσότερες ταινίες του Schnaas και δυστυχώς αυτό φαίνεται, ενώ οι ερμηνείες είναι προβλέψιμα ερασιτεχνικές, παρόλο που αυτή τη φορά ο Schnaas προσέλαβε επαγγελματίες ηθοποιούς. Επίσης αν και κάποιος θα περίμενε ένα remake που έγινε 20 χρόνια και βάλε μετά να είχε τουλάχιστον χτίσει πάνω στην ατμόσφαιρα του πρωτότυπου, στο ANTHROPOPHAGOUS 2000 αυτό δεν συμβαίνει παρά μόνο σε ελάχιστα σημεία, με αποτέλεσμα η ταινία να χάνει το ενδιαφέρον της. Γενικά, ο κύριος λόγος για να ασχοληθεί κανείς με το ANTHROPOPHAGOUS 2000 είναι χωρίς αμφιβολία τα gore εφέ, που είναι αν μη τι άλλο πολύ δημιουργικά και ασταμάτητα.
Αποκεφαλισμοί, ξεκοιλιάσματα, σκίσιμο προσώπων με τα χέρια, και αφαίρεση των εσωτερικών οργάνων από το...στόμα, είναι μόνο λίγα από τα αιματηρά highlights. Η ποιότητα των εφέ κυμαίνεται από το καθαρά άξιο γέλιου, μέχρι το ανατριχιαστικά ρεαλιστικό, αλλά η κλίση είναι προς την πρώτη κατηγορία. Όλες πάντως οι κλασσικές σκηνές του ANTROPOPHAGUS αναπαράγονται εδώ, συμπεριλαμβανομένης της βάρβαρης έκτρωσης και του μακάβριου γεύματος με το βρέφος. Εκεί που μας τα χάλασε πολύ ο Andreas Schnaas είναι που μετά την κλασσική σκηνή όπου ο ανθρωποφάγος τη στιγμή του θανάτου του τρώει τα ίδια του τα εντόσθια, ο Γερμανός σκηνοθέτης αντί να το τελειώσει εκεί όπως και στο πρωτότυπο προτίμησε ένα φινάλε τύπου Jason και Freddy όπου με ανεξήγητο τρόπο ο ανθρωποφάγος επιζεί και συνεχίζει. Αυτό εξυπηρετεί μόνο σε καναδυό ακόμα σκηνές gore, αλλά προδίδει το πνεύμα του πρωτότυπου δίνοντας ένα mainstream φινάλε, που εγώ προσωπικά βρίσκω αχρείαστο.
Πάντως αν σας αρέσει το πολύ gore και δεν σας ενοχλεί η έλλειψη άλλων στοιχείων, όπως οι καλές ερμηνείες, η ατμόσφαιρα κλπ, τότε το ANTHROPOPHAGOUS 2000 είναι must. Μόνο η ποσότητα ντοματόζουμου εγγυάται κάτι τέτοιο.
Εγώ πάντως θα διάλεγα ανά πάσα στιγμή το πρωτότυπο του Joe D’Amato.
Λίγο μετά το θάνατο του μεγάλου άρχοντα του exploitation 
