Σχόλια:  «I have acted against the dictates of God!»
O Rene Cardona είναι για το Μεξικάνικο σινεμά ότι και ο Ze Do Caixao (Coffin Joe) για το Βραζιλιάνικο. Με σκηνοθετική θητεία που αρχίζει από το 1937, ο Cardona ανακάλυψε έναν από τους πιο δημοφιλείς ήρωες στην ιστορία του Μεξικάνικου εμπορικού σινεμά, τον El Santo, έναν ατρόμητο παλαιστή του κατς, που πάντα βρίσκει χρόνο από τις υποχρεώσεις του στο ρινγκ για να αντιμετωπίσει γνωστά ιερά τέρατα του σινεμά τρόμου όπως τη μούμια, τον Δρ. Frankenstein και τον λυκάνθρωπο.
Επίσης, με ταινίες όπως τη σειρά των WRESTLING WOMEN, ο Cardona ουσιαστικά δημιούργησε ένα είδος που έγινε ανάρπαστο στους Μεξικάνικους κύκλους των b-movies, το μίγμα ταινίας τρόμου και αθλητικής ταινίας κατς, όπου οι μασκοφόροι ήρωες και ηρωίδες τα δίνουν όλα για να αντιμετωπίσουν διάφορα τέρατα και όχι μόνο.
Το συγκεκριμένο εργάκι, που γνώρισε τα 15 λεπτά δόξας του τη δεκαετία του ’80 με την χωρίς λογική προσθήκη του στην τρομερή λίστα των Video Nasties στη Μ. Βρετανία, είναι ουσιαστικά ένα αιματηρό remake μιας από τις λιγότερο γνωστές ταινίες του ίδιου του Cardona, με την προσθήκη των απαραίτητων σκηνών κατς, αρκετό μη ρεαλιστικό gore, και πλάνα από πραγματική εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς τα οποία ο Cardona «κόλλησε» στην ταινία σε μια προσπάθεια να μοιάσει πιο ρεαλιστική και τρομακτική.
 Η ιστορία μας αρχίζει με μια όμορφη νεαρή (Norma Lazareno) που φοράει τα ρούχα της δουλειάς, και εν προκειμένω, τη μάσκα και τη στολή κατς που μοιάζει με τη στολή της CATWOMAN, αλλά σε κόκκινο χρώμα. Ξεχάσατε; Για ταινία του Rene Cardona μιλάμε και σαν τέτοια σίγουρα θα έμοιαζε ατελείωτη αν δεν είχε λίγη δράση από το ρινγκ!
Η φίλη μας κατά τη διάρκεια του αγώνα πετάει την αντίπαλό της από το ρινγκ και η τελευταία τραυματίζεται σοβαρά. Γεμάτη τύψεις, την πηγαίνει στο νοσοκομείο, ακολουθούμενη από το φίλο της, υπαστυνόμο Arturo Martinez.
 Εντωμεταξύ ένας επιστήμονας με το βοηθό του απαγάγει ένα πίθηκο από τον γειτονικό ζωολογικό κήπο και τον πηγαίνει στο εργαστήριό του, όπου και θα τον χρησιμοποιήσει για να βοηθήσει τον γιο του, που σύμφωνα με τους γιατρούς έχει μόνον κάποιες ώρες ζωής. Ο καλός γιατρός ετοιμάζει μετάγγιση του αίματος του γορίλα στον προσβεβλημένο από λευχαιμία γιο του, και επειδή η κατάστασή του δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο, η μεταμόσχευση της καρδιάς του γορίλα είναι απαραίτητη.
Η επέμβαση μοιάζει αρχικά επιτυχημένη, αλλά που να ήξερε ο άμοιρος γιατρός ότι ο γιος του σε λίγο θα μεταμορφωνόταν στον αιμοδιψή πίθηκο του τίτλου και θα αρχίσει να σπέρνει τον τρόμο και το θάνατο στην πόλη κατακρεουργώντας όποιον βρίσκει μπροστά του, με ιδιαίτερη έμφαση στα γυναικεία θύματα, που πρώτα φροντίζει να γδύσει.
Ο γιατρός, όμως ξέρει πώς θα τον επαναφέρει, με τη βοήθεια της καρδιάς της τραυματισμένης κατσέρ που βρίσκεται αναίσθητη στο νοσοκομείο, οπότε και την απαγάγει. Αυτό θα τονώσει το ενδιαφέρον του υπαστυνόμου, που ήδη έχει αρχίσει να ερευνάει τους φόνους που όλοι νομίζουν ότι έγιναν απ’ το γορίλα που εξαφανίστηκε απ’ το ζωολογικό κήπο.
Αν συγχωρέσει κανείς το αναμενόμενο ανατριχιαστικό ντουμπλάρισμα, δεν θα έλεγα ότι το NIGHT OF THE BLOODY APES είναι για τα μπάζα. Εντάξει, μπορεί να υπάρχει μόνο ένας πίθηκος και μάλιστα όχι και τόσο αιματοβαμμένος όσο θα ήθελε η διαφημιστική καμπάνια της ταινίας, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια μπροστά στην αφοπλιστική ειλικρίνεια και μεράκι με το οποίο φτιάχτηκε η ταινία.
 Η ηλικία του NIGHT OF THE BLOODY APES δυστυχώς φαίνεται σήμερα, και κυρίως με το αστείο μακιγιάζ του μεταμορφωμένου σε πιθηκάνθρωπο γιου του γιατρού, που όμως κάτι μου λέει ότι ακόμα και το ’69 που βγήκε η ταινία, το συγκεκριμένο κομμάτι λογικά δεν θα ήταν το πιο αποτελεσματικό στο να προκαλέσει τρόμο στο κοινό. Πάντως έχει πολύ πλάκα, μιας και η «μεταμόρφωση» απλά προσθέτει αρκετά κιλά και μια αστεία μάσκα που κάπως μοιάζει με πίθηκο, αλλά που σταματάει μέχρι το λαιμό του ήρωά μας! Έλλειψη προϋπολογισμού για ολόσωμο μεικ απ;
Οι σκηνές gore είναι ομολογουμένως αρκετές, και υποθέτω ότι την εποχή που βγήκε η ταινία πρέπει να έκαναν κάποια αίσθηση στο κοινό, με ξεκοιλιάσματα, αποκεφαλισμούς και μια κάθε άλλο παρά ρεαλιστική σκηνή όπου ο «αιμοδιψής πίθηκος» βγάζει το μάτι ενός από τα θύματά του. Εντωμεταξύ, το τέρας δεν χάνει ευκαιρία να αφαιρέσει τα ρούχα από κάθε γυναικείο θύμα του, και μαζί με τα πλάνα των αποδυτηρίων της όμορφης Norma Lazareno, κάνει το περιεχόμενο του NIGHT OF THE BLOODY APES σε γυμνό αρκετά πλούσιο.
 Οι προαναφερόμενες σκηνές εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς που ο «γάτος» Cardona πρόσθεσε κατά τη διάρκεια της εγχείρησης του γιου από τον καλό γιατρό, αν και αρκετά δυνατές, εμένα προσωπικά δεν μου έκαναν μεγάλη αίσθηση, ίσως γιατί φαινόταν ότι δεν ανήκαν στην ταινία. Αν δεν ήταν αυτός ο λόγος που το NIGHT OF THE BLOODY APES μπήκε στη λίστα των Video Nasties, τότε δεν μπορώ να σκεφτώ τι μπορεί να ήταν! Πάντως σίγουρα όχι τα αδέξια και φτηνά gore εφέ, που πάντως έχουν μια ανεξήγητη γοητεία που γενικά αρέσει στους fans των παλιών καλών b-movies.
Πάντως στα θετικά της ταινίας είναι ότι έχει υπόθεση η οποία εξελίσσεται, αν και προβλέψιμα και κάπως αργοκίνητα, ενώ περιλαμβάνει και τα τυπικά λόγια μετάνοιας του καλού γιατρού, που καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να παριστάνει το Θεό. Αυτή η συνειδητοποίηση δίνει και έναν κάπως τραγικό τόνο στα δρώμενα, αφού τελικά τόσο ο γιατρός όσο και ο κακομοίρης ο γιος του είναι αρκετά συμπαθείς για κακοί.
Μη φανταστείτε ότι θα σας πιάσουν τα δάκρυα, πάντως! Μάλλον δάκρυα γέλιου είναι πιο πιθανά, λόγω των τυπικά «ξύλινων» ερμηνειών και του προαναφερόμενου μεϊκ απ του πιθηκάνθρωπου, που πάντως δεν είναι στοιχεία ικανά για να καταδικάσουν εξ ολοκλήρου το NIGHT OF THE BLOODY APES, που είναι μια αρκετά ψυχαγωγική, γρήγορη και με ρυθμό ταινία ειδικά για τους πιο καλόβολους fans. Άλλη μια ένοχη απόλαυση για τις μεταμεσονύχτιες ώρες.
«Move the table over to the cage... and prepare the gorilla!» |
